میکولا گوروویچ کولیش نثرنویس، نمایشنامه‌نویس، معلم، کهنه‌کار جنگ جهانی اول و کهنه‌کار ارتش سرخ اوکراین بود. او به عنوان یکی از چهره‌های اصلی رنسانس اعدام‌شده در نظر گرفته می‌شود. در اولین کنگره سراسری نویسندگان اتحاد جماهیر شوروی در مسکو (17 اوت - 1 سپتامبر 1934) مایکولا کولیش علنا به عنوان یک نمایشنامه‌نویس بورژوا-ناسیونالیست محکوم شد. ایوان کولیک به ویژه از او انتقاد کرد، او همچنین از گروه نمایشی Les Kurbas به عنوان کسی که نمایشنامه های کولیش را اجرا می کرد نام برد.
در دسامبر 1934، پس از دفن دوستش ایوان دنیپروسکی، کولیش توسط ماموران NKVD دستگیر و به اردوگاه زندان سولووکی در دریای سفید فرستاده شد.
کولیش یکی از گمشدگان بود که در سال 1937 از سولووکی به سرزمین اصلی بازگردانده شد. اکنون مشخص شده است که او در 3 نوامبر به همراه 289 تن دیگر از اعضای روشنفکر اوکراینی در محل کشتار و گورستان ساندارمخ در نزدیکی مدوژیگورسک، در کارلیا (شمال غربی روسیه)، مکانی که در سال 1997 کشف شد، هدف گلوله قرار گرفت.
چند سال پس از مرگ استالین در سال 1953، کولیش پس از مرگ از اتهامات سال 1934 بی گناه اعلام شد و بازپروری شد.
این کتاب مجموعه ای از نمایشنامه های کمدی این نویسنده است.
کتاب فامیلی بی لهجه
هرمس
میکولا کولیش
