منتقد ادبی کسی نیست که در جلسه ای عمومی ( یا در مقاله ای در یک نشریه ی ادبی) عقاید شخصی خود را درباره ی فلان اثر ادبی یا بهمان نویسنده و شاعر به مخاطبانش ابلاغ می کند . اساسأ نقد معطوف به بیان عقیده ی شخصی درباره ی محاسن یا ضعف های هیچ اثر ادبی ای نیست . نقد ادبی تفحصی است درباره ی این که چه معانی تلویحی ای در متن شکل گرفته اند و نیز شکل گیری این معناهای متکثر از راه به کارگیری کدام راهبردهای معناسازانه میسر شده است . این تفحص ایجاب می کند که منتقد هرگونه گزاره درباره ی متن را بر پایه ی نظریه ای معین و با ارائه ی استدلال و با استناد به شواهدی از متن ، به طرزی مقنع با خواننده یا مخاطب خود در میان بگذارد.
در این مطلب به چهار نوع اصلی در سبک های نگارش می پردازیم و همچنین، شیوه ی استفاده از آن ها را مرور می کنیم.