از دهه ی 60 تا امروز، اسم ژان کلود کری یر همواره به عنوان یکی از بزرگترین فیلم نامه نویسان سینمای جهان مطرح بوده است. او در کنار فیلم نامه نویسی، به شکلهای دیگر نوشتار هم روی آورده و در کارنامه اش چند رمان، نظریه، سفرنامه و نمایشنامه دیده می شود. کری یر نوشتن برای تئاتر را از سال 1967 آغاز کرد و یک دوره طلایی و طولانی همکاری با پیتر بروک را پشت سر گذاشت که منجر به نمایشنامه ها و اقتباس های متعددی چون مجمع مرغان، تراژدی کارمن و مهابهاراتا شد. طنز گزنده، توجه به پوچی های زندگی و نوعی سوظن به صاحبان قدرت از جمله ویژگی های آثار ژان کلود کری یر هستند. «تراس» قصه جدایی یک زوج جوان امروزی است. کری یر در این نمایشنامه به مضمونی جهان شمول و معاصر می پردازد: عدم امکان تفاهم واقعی بین انسانها؛ اینکه هیچ کس درست نمی داند دنبال چیست و همه در حال فرار از وضعیتی شکست خورده و رسیدن به وضعیتی تازه اند، بی آنکه بدانند در این وضعیت تازه چه باید بکنند. «روال عادی» ماجرای ملاقات خبرچین یک حکومت دیکتاتوری با کمیسر همان حکومت است. کمیسر، خبرچین را احضار کرده چون خود او را لو داده اند. کری یر در این نمایشنامه به خوبی نشان می دهد که در جامعه هایی از این دست، گاهی عجیب ترین و ترسناک ترین چیزها به امری عادی و روزمره تبدیل می شود. مجموعه نمایشنامه های بیدگل، مجموعه ای منحصر به فرد از نمایشنامه هایی است که تا به حال به فارسی ترجمه نشده اند و یا ترجمه ی مجددی از نمایشنامه هایی خواهید بود که از هر جهت لزوم ترجمه دوباره ی آنها حس می کردد.
کتاب تراس/روال عادی
بیدگل
ژان کلود کریر
