خوان میرو، استاد کهنه کار هنر مدرن، در ۲۰ آوریل ۱۸۹۳ در اسپانیا متولد شد. او سوژه هایش را در خود فرایند خلاقانه آفرینش می یافت. به باور او آفرینش هنر، سفر در سرزمین های ناشناخته است و تنها راهنمای این سفر شم و غریزه. او با کنار گذاشتن آن چه که او هنر بورژوازی می دانست به خلق کارهایی آبستره پرداخت. مجسمه ها و تابلوهای او در بسیاری از شهرها و موزه های جهان نصب شده و علاقه مندان بسیاری دارد.
سبک او آمیزه ای از خیال، تاکیدات شاعرانه و برداشتی شخصی از خشونت زندگی مدرن بود. میرو در حالی که به سوررئالیسم وفادار است، جهان خاص خود را پی می ریزد که چندان شبیه به جهان دیگر نقاش های سوررئالیست نیست. میرو را می توان نقاشی به شدت شخصی خواند که تمامی کارهایش فارغ از وابستگی به هر نوع جریان و سبک، نماینده دیدگاه او درباره زندگی و احوال شخصی اش در دوره های مختلف است.
با این کتاب می توان یک شمای کلی از زندگی و هنر این نقاش برجسته تاریخ هنر به دست آورد. کتاب مخاطب را به جست وجوی هرچه بیشتر پیرامون این نقاش برمی انگیزد.
کتاب میرو نقاشی که باغبان بود
