کتاب عاشق داعشی من

روز سفر رسید و دخترها سوار جیپ شدند و مصطفی تا فرودگاه بردشان. معلوم نبود درآخر چه چیزی منتظرشان باشد. هواپیما در فرودگاه استانبول به زمین نشست. دخترها هرچه ام سلمان یادشان داده بود انجام دادند و کم کم به خانه ام بلال رسیدند، او که معلوم بود منتظرشان بوده، به دخترها خوش آمد گفت، بعد بردشان به اتاق پذیرایی. دو تا دختر دیگر هم آن جا نشسته بودند، ام بلال گفت: بفرمایین! این هاله و اون هم حیاه است. از تونس اومدن. باهم گپی بزنید تا من براتون چیزی آماده کنم، حتما خیلی گرسنه هستین. دخترها بعد اجازه ای که ام بلال صادر کرد، باهم آشنا شدند، فهمیدند حیاه مترجم زبان فرانسوی است، ولی هاله کارشناس مدیریت بازرگانی و البته بیکار! لیلی گفت: شما چجوری از تونس تا این جا اومدین؟ حیاه گفت: برادران داعشی برای ما توی لیبی ویزای کار جور کردند و ما اول رفتیم لیبی، چند روزی اون جا منتظر موندیم و بعدش با هواپیما اومدیم ترکیه. الآن هم که خونهٔ ام بلالیم. الان چند روزی می شه که این جا منتظریم، بهمون گفتن یه نفر قراره از مصر بیاد و راهنما بشه و ما رو ببره سوریه. دخترها دور میز غذاخوری نشستند. میز پر از خوراکی های خوشمزهٔ ترکیه ای بود. ام بلال تا می توانست کاری کرد به دخترها خوش بگذرد و به آن ها گفت پسرش هم یکی از مردان داعش است و قرار است بیاید و آن ها را به انطاکیه ببرد. بعد از غذا، ام بلال بهشان گفت به اتاق ها بروند و استراحت کنند و تا زمان رفتن همان جا بمانند. دخترها هم گوش کردند، رفتند و خوابیدند تا برای سفری طولانی و سخت آماده شوند. دم غروب، بلال آمد تا دخترها را ببرد. بلال قبل از خروج از خانه، بهشان گفت: اگه کسی ازتون پرسید این جا چه کار می کنید، فقط بگید گردشگرید و من هم راهنماتون ام. دولت ترکیه این روزها خیلی سخت گیر شده، ازتون می خوام خون سرد باشید، خیالتون راحت، من کارت راهنمای گردشگری دارم و می خوام شما رو به انطاکیه ببرم.