وقتی پرنده در قفس خویش تصویر باغ های جهان را در ذهن می کشید، مردان چکمه پوش، شبح وار از باغ ما جنازه سروی را می بردند.
سلام. خسته نباشید. بنده خودم از شاگردان جناب آقای تورج رهنما بودم و در سواد و مرتبت علمی و نکته دانی و اشراف زبانی ایشان هیچ حرفی نیست. ایشان استاد مسلّم هستند ولی نمیدانم چرا 5 عنوان کتاب آخری ایشان دقیقاً مخلوط و ترکیبی از آثار فاخر پیشین خودِ ایشان است و حرف جدیدی ندارد. نوعی کتابسازی است و اگر کسی آثار اولیه ایشان را خوانده باشد دیگر نیازی به این کتابهای جدید - که مدام با عناوین تازه با مضامین تکراری چاپ میشوند - ندارد. نمیدانم این کار چه معنایی دارد؟