کتاب هیجی کاتا و اونو

کتاب «هیجی کاتا و اونو» نوشته سوندرا هورتون فرالی، کاوشی عمیق در ریشه‌ها و فلسفه‌ی بوتو، شکل آوانگارد رقص ژاپنی پس از جنگ جهانی دوم است. فرالی، محقق برجسته رقص و پدیدارشناسی، با دقت علمی و حساسیتی شاعرانه، دریچه‌ای نادر به زندگی و دنیای خلاقانه بنیانگذاران بوتو، هیجیکاتا تاتسومی و اونو کازوئو، به خوانندگان می‌گشاید. این کتاب صرفا یک زندگینامه یا تاریخچه رقص نیست، بلکه تأملی است بر بدن، حافظه، تروما و قدرت سیاسی و معنوی اجرا.
کتاب در دو بخش اصلی روایت می‌شود: بخش اول به هیجی کاتا تاتسومی اختصاص دارد، طراح رقص رادیکالی که در دهه ۱۹۵۰ «آنکوکو بوتو» (رقص تاریکی) را تأسیس کرد. فرالی سفر هیجی کاتا را از ریشه‌های توهوکو تا خلق نوعی رقص سرکش دنبال می‌کند، رقصی که هم در برابر باله غربی و هم زیبایی‌شناسی سنتی ژاپنی مقاومت می‌کرد. هیجی کاتا با الهام از سوررئالیسم، تصاویر گروتسک و حرکات بدنی اغراق‌آمیز، واژگان جسمانی‌ای ساخت که بیانگر درد، سرکوب و آسیب‌های تاریخی بود. بخش دوم بر کازوئو اونو، همکار نزدیک هیجی کاتا و رقصنده‌ای با عمق معنوی و احساسی تمرکز دارد. رویکرد اونو بیشتر بداهه‌پردازانه بود و از خاطره، مضامین مذهبی و شاعرانگی درونی بهره می‌برد. در حالی که بوتوی هیجی کاتا خام و سیاسی بود، بوتوی اونو لطیف و متعالی بود؛ هر دو نیروی پایه و اساس تکامل بوتو شدند.
فرالی در این کتاب موضوعات متنوعی را بررسی می‌کند:
بدن و پدیدارشناسی: با الهام از مرلو-پونتی و زیبایی‌شناسی ژاپنی، بررسی می‌کند که چگونه رقصندگان بوتو از طریق تجربه تجسم‌یافته با جهان تعامل دارند.
بوتو و تروما: بوتو که در سایه هیروشیما، اشغال و تحولات فرهنگی ظهور کرد، به ناگفتنی‌ها شکل می‌دهد - رقصی از غم و مقاومت پس از جنگ.
جنسیت و دگرگونی: بوتو اغلب شامل دگرگونی‌هایی در جنسیت، سن و گونه است که هویت ثابت و هنجارهای اجتماعی را به چالش می‌کشند.
همکاری و تفاوت: در حالی که هیجی کاتا و اونو همکاری خلاقانه داشتند، تفاوت‌های فلسفی آن‌ها تنش‌های پویای بوتو را شکل می‌داد؛ تنشی میان خشونت و ظرافت، فرم و بی‌فرمی، رقص‌آرایی و خودانگیختگی.
«هیجی کاتا و اونو» متنی برجسته در مطالعات رقص و ادای احترامی قدرتمند به دو هنرمندی است که مرزهای اجرا را از نو تعریف کردند. همدلی عمیق و بینش فلسفی سوندرا هورتون فرالی به خوانندگان امکان می‌دهد نبض بوتو را حس کنند - نه فقط به عنوان رقص، بلکه به عنوان تمرینی زندگی که ریشه در حضور، حافظه و دگرگونی دارد. این کتاب برای هر کسی که به رقص، فرهنگ پس از جنگ ژاپن و سیاست تجسم‌یافته هنر علاقه‌مند است، ضروری است.