کتاب اگر هم هست،هنوز پیدایش نکرده ام

نیک پاین، که به‌خاطر نمایشنامه‌های عمیق و احساسی‌اش شناخته می‌شود، در "اگر هم هست،هنوز پیدایش نکرده ام" به سراغ کاوشی دردناک و درعین‌حال طنزآمیز از روابط خانوادگی، بحران‌های زیست‌محیطی و انزوای شخصی می‌رود. این نمایشنامه که اولین‌بار در سال ۲۰۰۹ اجرا شد، با نگاهی نافذ به پویایی خانواده‌ای ازهم‌گسیخته، تنش میان دغدغه‌های جهانی و مشکلات فردی را به تصویر می‌کشد. پاین، که بعدها با نمایش "*صورت‌های فلکی" تحسین گسترده‌ای به دست آورد، در این اثر نیز همان حساسیت شاعرانه و دقت در خلق شخصیت‌ها را نشان می‌دهد.
در مرکز روایت، آنا، نوجوانی با اضافه‌وزن، قرار دارد که در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و در خانه نیز با بی‌توجهی والدینش مواجه است. پدرش، جورج، یک پژوهشگر محیط‌زیست است که چنان درگیر تغییرات اقلیمی شده که از بحران‌های احساسی خانواده‌اش غافل مانده است. مادرش، فیونا، که تحت فشار مسئولیت‌های کاری و زندگی زناشویی است، فاصله‌ای عاطفی از دخترش دارد و نمی‌تواند نیازهای او را درک کند. ورود ناگهانی تری، عموی بی‌قید و سرکش آنا، پویایی خانواده را به هم می‌ریزد. تری که سبک زندگی بی‌ثبات و بی‌برنامه‌ای دارد، برخلاف والدین آنا، به او توجه نشان می‌دهد و به نوعی برایش حامی می‌شود. رابطه آن‌ها نوعی همدلی و همراهی را برای آنا به ارمغان می‌آورد، اما هم‌زمان با آشکار شدن زخم‌های خانوادگی، تضادها نیز شدت می‌گیرند. درحالی‌که تنش‌ها اوج می‌گیرند، هر یک از شخصیت‌ها با ترس‌ها، ضعف‌ها و ناگفته‌های خود روبه‌رو می‌شوند.
یکی از موضوعات محوری نمایش، "بیگانگی و گسست عاطفی" است. جورج آن‌چنان درگیر دغدغه‌های جهانی است که از مشکلات فردی و خانوادگی غافل مانده، و این موضوع پرسشی را مطرح می‌کند: آیا وسواس برای نجات جهان می‌تواند باعث شود که نزدیک‌ترین افرادمان را فراموش کنیم؟ این تضاد میان دغدغه‌های بزرگ و بحران‌های شخصی، از برجسته‌ترین درون‌مایه‌های نمایش است. "فشار اجتماعی و قلدری" نیز نقشی اساسی در زندگی آنا دارد. او که به دلیل ظاهرش مورد تمسخر قرار می‌گیرد، حس طردشدگی را هم در محیط مدرسه و هم در خانه تجربه می‌کند. نمایشنامه، بدون ارائه راه‌حلی ساده، با ظرافت به تأثیر این آسیب‌های روانی بر شخصیت نوجوانان می‌پردازد. در کنار این‌ها، نمایشنامه "مردانگی و سرکوب احساسات" را از طریق دو برادر-جورج و تری-به تصویر می‌کشد. جورج همه‌چیز را از طریق منطق و دانش بررسی می‌کند، درحالی‌که تری بی‌محابا به احساسات خود واکنش نشان می‌دهد. این دو شیوه متضاد از مواجهه با مشکلات، نشان می‌دهد که چگونه هنجارهای اجتماعی درباره مردانگی می‌تواند مانع از برقراری ارتباط عاطفی شود.
"اگر هم هست،هنوز پیدایش نکرده ام" نمایشی احساسی، صریح و تفکربرانگیز است که با طنز تلخ و دیالوگ‌های تیزبینانه، تصویری تأثیرگذار از یک خانواده فروپاشیده ارائه می‌دهد. نیک پاین با مهارت، دنیایی خلق کرده که در آن شخصیت‌ها در جست‌وجوی ارتباط، درک و معنا هستند. این نمایشنامه، با تمرکز بر مسائل خانوادگی و اجتماعی، در نهایت به پرسشی اساسی می‌رسد: آیا می‌توان در میان دغدغه‌های بزرگ‌تر، صدای فردی را که نیاز به شنیده‌شدن دارد، نادیده نگرفت؟