یک داستان تمثیلی فوق العاده خواندنی برای قرن بیست و یکم.
شگفت انگیز.
اثری سرگرم کننده و مبتکرانه.
بهتره که پایین نردبونی باشی که میخوای ازش بالا بری، تا این که وسط نردبونی باشی که نمی خوای، درسته؟
دوازده ساعت در روز پشت میز هستی و به جز اعدادی که تا یک هفته ی دیگر نه وجود دارند و نه به خاطر آورده می شوند، مدرکی برایش نداری. هیچ سندی از زندگی کردنت به جا نمی گذاری. هیچ مدرکی نیست.
ندانستن بود که بذر دیوانگی، تنهایی، شک و ترس بود.