کتاب سنت شکنان

سه دهه بعد، کلیسای کاتولیک همچنان مراقب بود که فیلسوفان درباره عالم چه می گویند، زمانی که گالیله استادی جوان در دانشگاه پیزا بود، به فیزیک و حرکت اجسام علاقه زیادی داشت. او با خودش می گفت: اجسامی که از ارتفاع یکسانی سقوط می کنند، با شتابی واحد و در زمانی واحد به زمین می افتند. و این موضوع به وزن آنها بستگی ندارد. او در ازمایشی هم این موضوع را در برابر چشم همه ثابت کرد، به این ترتیب که دو گلوله با وزن مختلف را از برج پیزا به پایین پرت کرد، که هر دو همزمان به زمین رسیدند.

پاپ پل پنجم، در سال ۱۶۱۶ نظریه کپر نیک را بدعت شمرده و آن را محکوم کرده بود. او می گفت بر طبق کتاب مقدس، خورشید و همه سیارات دیگر دور زمین می گردند. او صریحا می گفت که جلوی نظریه کپرنیک باید گرفته شود و کسی به طرف آن نرود. اما گالیله که حالا ریاضیدان و فیلسوف دوک بزرگ توسکانی بود، نمی توانست جلوی خودش را بگیرد. او می خواست نشان بدهد که نظریه کپرنیک درست است. به همین دلیل در سال ۱۶۳۲ کتاب گفتگو درباره دو منظومه بزرگ جهانی را منتشر کرد و در آن به دفاعی جانانه از نظرات کپرنیک پرداخت. گالیله می گفت: نظریه خورشید مرکزی، پدیده ها و اتفاقات آسمان و زمین را بهتر توضیح می دهد. | کلیسا خوشش نیامد. پاپ جدید، اوربان هشتم، در عین حال که با گالیله همدلی داشت ولی از دستش عصبانی بود که چرا ستاره شناس معروف از دستور قبلی کلیسا سرپیچی کرده. او گالیله را سنت شکن خواند و به او گفت: تو هیچ راه دیگری برای من نگذاشته ای! گالیله محکوم به حبس خانگی تا آخر...