کتاب هم شاعر هم شعر
نویسنده:
سایه اقتصادی نیا
معرفی کتاب هم شاعر هم شعر
کتاب «هم شاعر هم شعر» بر مبنای دو رویکرد و در دو بخش شکل یافته است. در بخش اول، با اتخاذ رویکردی کل نگرانه، که بر سیمای عمومی برخی شاعران، بن مایه های فکری، کنش های اجتماعی و مرور کلی آثار آنان مبتنی است، خطوطی از چهره ژاله اصفهان، منوچهر آتشی، فروغ فرخزاد، و چند تن دیگر رسم شده که تا حال کمتر در دید علاقه مندان بوده است. در بخش دوم، با اتخاذ رویکردی جزأ نگر، برخی از شهره ترین قطعات شعر نو فارسی در قرائتی تنگاتنگ نقد شده اند. نویسنده با کنار هم نهادن این نقدها روشی را در نقد شعر نو پی گرفته است که پایه های آن بر چیزی جز خود متن و ساز و کار داخلی آن استوار نیست. سروده هایی از نیما، شاملو، اخوان ثالث و... نویسنده می کوشد از همکناری این رویکردها در کتابی واحد به این نتیجه برسد که فرایند تکوینی نقد ادبی در شعر نو فارسی، باید از امتزاج و همزیستی هر دو رویکرد تغذیه شود. برای تکامل این گونه از دانش ادبی در ایران، هر دو را باید دید: هم شاعر، و هم شعر.
درباره سایه اقتصادی نیا
سایه اقتصادی‌نیا، متولد دی‌ماه سال ۱۳۵۴ در تهران. همان‌جا بزرگ شدم و مدرسه رفتم. در دبیرستان رشتهٔ ریاضی خواندم و در دانشگاه فیزیک قبول شدم. دو سال فیزیک کاربردی خواندم. بعد آن را رها کردم و در دانشگاه آزاد، ادبیات خواندم و لیسانس گرفتم. از سال آخر دورهٔ لیسانس هم در دورهٔ ویرایش و ترجمهٔ «مرکز نشر دانشگاهی» ثبت‌نام کردم و از آنجا مسیر حرفه‌ای‌ام به سمت ویرایش و کارهای ادبی شروع شد.
سال ۱۳۷۸ وارد مرکز نشر دانشگاهی شدم. آن زمان اغلب استادانی که الآن ما از میراث مکتوبشان بهره می‌بریم، در قید حیات بودند. نه‌تنها زنده، بلکه مؤثر و پویا هم بودند. سر کلاس می‌رفتند، شاگرد تربیت می‌کردند، می‌نوشتند و تحقیق می‌کردند. البته ورود من تقریباً با آخرین دورهٔ حضور ایشان مصادف شد و این یک فرصت طلایی بود که بتوانم به آن‌ها بپیوندم. در سال ۱۳۷۴ که وارد دانشگاه شده بودم، فضا مرده و منفعل بود؛ اما دوره‌های نشر دانشگاهی، پویا و آموزنده و جذاب بودند. یک سریِ فشرده بود به این شکل که اولاً آزمون ورودی داشت. این‌طور نبود که یک کلاسی بگذارند و یک پولی بگیرند و بگویند بیایید درس بگیرید. از طریق آزمون ورودی دانشجوها را انتخاب می‌کردند. بعد از قبولی، دانشجوها وارد یک دورهٔ دوساله می‌شدند، مثل یک دورهٔ فوق‌لیسانس: برنامه‌ای فشرده با هفته‌ای هشت ساعت کلاس. از آنجا من هدایت شدم به مسیر نشر و ویرایش.
سال ۱۳۷۸ وارد مرکز نشر دانشگاهی شدم. آن زمان اغلب استادانی که الآن ما از میراث مکتوبشان بهره می‌بریم، در قید حیات بودند. نه‌تنها زنده، بلکه مؤثر و پویا هم بودند. سر کلاس می‌رفتند، شاگرد تربیت می‌کردند، می‌نوشتند و تحقیق می‌کردند. البته ورود من تقریباً با آخرین دورهٔ حضور ایشان مصادف شد و این یک فرصت طلایی بود که بتوانم به آن‌ها بپیوندم. در سال ۱۳۷۴ که وارد دانشگاه شده بودم، فضا مرده و منفعل بود؛ اما دوره‌های نشر دانشگاهی، پویا و آموزنده و جذاب بودند. یک سریِ فشرده بود به این شکل که اولاً آزمون ورودی داشت. این‌طور نبود که یک کلاسی بگذارند و یک پولی بگیرند و بگویند بیایید درس بگیرید. از طریق آزمون ورودی دانشجوها را انتخاب می‌کردند. بعد از قبولی، دانشجوها وارد یک دورهٔ دوساله می‌شدند، مثل یک دورهٔ فوق‌لیسانس: برنامه‌ای فشرده با هفته‌ای هشت ساعت کلاس. از آنجا من هدایت شدم به مسیر نشر و ویرایش.
دسته بندی های کتاب هم شاعر هم شعر
مقالات مرتبط با کتاب هم شاعر هم شعر
آشنایی با انواع سبک های نگارش و شیوه استفاده از آن ها
ادامه مقالهمحصولات مرتبط با کتاب هم شاعر هم شعر
نظر کاربران در مورد "کتاب هم شاعر هم شعر"
1 نظر تا این لحظه ثبت شده است
1 نظر تا این لحظه ثبت شده است
مقاله که چه عرض شود؛ یادداشتی درباره مظلومیت حمیدی شیرازی نوشته و در پی‌اش حمله به نیما. نوشته‌ای سراسر کذب و بیشتر تکرار نظرات مبهم و گنگ و حسدورزانه شفیعی کدکنی که در مجموعه‌ی "با چراغ و آینه" (نشر سخن) و در مقدمه‌ی "گزینه اشعار پرویز ناتل خانلری" (نشر مروارید) آمده است. شفیعی کدکنی هرچه پیرتر می‌شود سنت‌گراتر می‌شود و از طراوت فکر خود در جوانی دور می‌شود و حال این خانم که از دارو دسته‌ی بخارا و سمرقندِ علی دهباشی‌ست آب در همین هاون می‌کوبد. بدا به حال ما که در آمریکا این خانم ادبیات معاصر فارسی درس می‌دهد.
1402/09/05
|
توسطحیدر به‌نیا - کاربر سایت
0
|
پاسخ ها