عکاسی همه چیز من نیست. می توانم بدون عکاسی هم زندگی کنم. هر چند که در این پانزده سال، این کار را نکرده ام. سر خوش عکس هایی هستم که در این سال ها گرفته ام؛ و متوهم ارزش داشته درونشان. به روزهای رفته و نیامدهٔ عمرم نگاه می کنم؛ توامان. حسرت خوار شب های رفته ای هستم که در خانه ماندم و خوابیدم و نرفتم به عکس گرفتن. دلبستهٔ شب های نیامده ای هستم که (بی فکر به عکاسی) در خانه خواهم ماند به خواب و خیال.