کتاب سایه ها و یادها

Portraits
کد کتاب : 23723
شابک : ‏‫‫‭978-6001522666‬‬
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 132
سال انتشار شمسی : 1398
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : ---

معرفی کتاب سایه ها و یادها اثر کاوه کاظمی

کتاب «سایه ها و یادها» نوشته «کاوه کاظمی» توسط انتشارات «نظر» منتشر شده است. کاظمی از همان آغاز با عکاسی مطبوعاتی و همکاری با آژانس‌های خارجی کار خود را آغاز کرد و از انقلاب، جنگ، و تحولات سیاسی و اجتماعی ایران و در برهه‌های حساس جنگ ایران و عراق به عکاسی پرداخت است. او که در روزهای آغازین انقلاب عکاسی خبری را دنبال می‌کرد بعدها با دنبال کردن سوژه‌های مختلف اجتماعی عکاسی مطبوعاتی را به عنوان شاخه اصلی فعالیت خود برگزید. کاظمی در برهه‌های حساس در کشورهای لبنان (جنگ داخلی ۱۹۸۶)، نیکاراگوا، کوبا، ایرلند، عراق (جنگ خلیج فارس ۱۹۹۱ به عکاسی پرداخت است. وی به عکاسی مطبوعاتی در ایران و چندین کشور دیگر در جهان مشغول بوده‌است که از جملهٔ آن کشورها می‌توان از ایرلند شمالی نام برد. وی که از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۷ در پاریس برای ادامه فعالیت حرفه‌ای‌ش سکونت داشت در سال ۱۳۶۷ به دلیل شرایط حساس جنگ و تحولات اجتماعی مجددا به ایران بازگشت. از آخرین مجموعه‌های مورد توجه وی می‌توان به زرتشتیان - انقلابیون - آشوب و آرام ایرلند شمالی اشاره کرد. آثار او در مطبوعات معتبر دنیا از قبیل نیویورک تایمز، نیوزویک، مجله خبری تایم و… به چاپ رسیده‌اند. کاوه کاظمی طی سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود آرشیوی از آثارش را در آژانس عکس گتی ایمجز، منتشر کرده‌است که این مجموعه بیش از دوازده هزار عکس از چندین کشور مختلف را شامل می‌شود.

کتاب سایه ها و یادها

کاوه کاظمی
کاوه کاظمی سال ۱۳۳۱ در تهران متولد شد.او پس از پایان دبیرستان به انگلستان رفت و در سال ۱۳۵۷ از کالج هنر در رشته عکاسی فارغ التحصیل شد و در بحبوحهٔ انقلاب به ایران بازگشت.وی از آن زمان تاکنون به طور مستمر به عکاسی مطبوعاتی در ایران و چندین کشور دیگر در منطقه و جهان مشغول بوده است که از جملهٔ آن کشورها می‌توان از ایرلند شمالی، نیکاراگوئه، کوبا، لبنان، سوریه، افغانستان و عراق در زمان جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ و بعد از سقوط صدام‌حسین در سال ۲۰۰۳ نام برد.آثار او در مطبوعات معتبر دنیا از ...
دسته بندی های کتاب سایه ها و یادها
قسمت هایی از کتاب سایه ها و یادها (لذت متن)
«درست به خاطر ندارم نخستین عکس را از چه کسی گرفتم، اما تقریبا همه با گشاده رویی مرا می پذیرفتند. جالب است که نویسندگان و محققانی که سن و سال بیشتری داشتند در برخورد تواضع بیشتری از خود نشان می دادند تا جوان ترها. گاهی متعجب بودند که چطور با انگیزه ی شخصی و بدون حمایت از مرکز و نهادی این کار را آغاز کرده ام. بسیاری از این عکس ها خود قصه ای دارند. عکاسی از احمد شاملو در روزی بود که او آماده اسباب کشی از خانه اش در خیابان مقصودبیک به محلی دیگر شده بود. عکاسی از باستانی پاریزی در روزی بود که احوال خوشی نداشت و با لباس راحتی در منزل حاضر شد. بعد از چند فریم عکس، از او خواستم لباس رسمی تری بر تن کند و او پذیرفت….. تصاویر این مجموعه شماری از چهره های ادب و هنر ایران را نشان می دهند. قطعا چهره های بسیار دیگری در آن زمان بوده اند که فرصت عکاسی از آنها فراهم نشد یا تصویر مطلوبی بعد از عکاسی از ایشان به دست نیامد.»