ایران با پیشینه تاریخی درخشان و وسعت زیاد ، یکی از بنیانگذاران تمدن انسانی به شمار می آید که با توجه به تنوع زبان و اقوام و شرایط اقلیمی و جغرافیای متنوع از گیاهان به فراخور حال و بنا به ضرورت استفاده می کرده است که متأسفانه تا پیش از اسلام اطلاعات جامع و دقیقی از دانش گیاهان دارویی آن موجود نیست . حکومت رم و یونان باستان در نقطه ای دیگر از جهان دارای آثار و بقایای به جا مانده است که توسط دیوسکورید و جالینوس در سده اول و دوم میلادی نشر یافته و تا دوران رنسانس در اروپا نیز اغلب اطلاعات تبادل شده در مورد گیاهان دارویی ، برگرفته از دانش آنان است . ظهور اسلام و گسترش آن در ایران و بخش هایی از افریقا و اروپا و تأسیس بیت الحکمه در سال ۲۴۷ - ۲۳۲ ق به دست مأمون و متوکل عباسی و لزوم دسترسی به اطلاعات گیاهان دارویی دانشمندان یونانی و عربی را بر آن داشت تا به تألیف ، ترجمه و تطبیق دانش موجود مربوط به گیاهان دارویی به زبان عربی بر آیند . آنها تنها منبع قابل دسترس یعنی مفردات پزشکی دیوسکورید را ترجمه کردند که کاری بس دشوار بود ، زیرا بسیاری از گیاهان مندرج در آن در حوزه کشورهای عربی یافت نمی شد و اسامی اغلب نامانوس بود و قابلیت ترجمه نداشت ؛ لذا افرادی همچون استفان بن یسیل و حنین بن اسحاق (۲۶۰ - ۱۹۴ق) به معرب کردن نام های بسیط و بعضا بازنویسی نامهای مذکور در مفردات پزشکی دیوسکورید با رسم الخط عربی پرداختند...
سلام دستورالعمل ساخت گیاه دارویی داخلش نوشته شده یا نه
سلام وقت بخیر . متاسفانه من به قیمت کتاب توجه نکرده بودم و کتاب را سفارش دادم آیا امکان مرجوعی کتاب و بازگشت عودت هست ؟