کتاب با این پرسش آغاز می شود. این پرسش مخاطب را به فکر وا می دارد. او با خود زمزمه می کند: دنیا! چه رنگی!... بلافاصله کتاب به کمک او می آید که اگر این پرسش را از یک باغبان بپرسید در جواب تان می گوید:" معلومه! دنیای من سبز است. " چیدمان متن و تصویر در سه صفحه- صفحه ی اول جای پرسش و شروع پاسخ باغبان و رنگ دنیای باغبان در کلام دیده می شود- به مخاطب فرصت می دهد درباره ی رنگ دنیای باغبان فکر کند و تشویق شود تا کتاب را ورق بزند و ببیند دنیای باغبان چه رنگی است. در ادامه، پاسخ کسانی دیگر در متن و تصویر نشان داده می شود: کسی که در ساحل به دنبال صدف است، سرهنگ، کارگر آجرچین، شیر فروش، پادشاه، غواص، ستاره شناس و هنرمند نقاش. همه ی آنان، به جز هنرمند نقاش، دنیا را تنها از یک دریچه می بینند. این داستان مصور ساده، اما هنرمندانه، ارتباط احساسی و رنگ را بیان می کند، زیرا هنگامی که می خواهیم به این پرسش پاسخ دهیم، نخست دنیای پیرامون مان را تجسم می کنیم، آن گاه احساس خود را نسبت به آن مرور می کنیم و در پایان، رنگ آن احساس را تعیین می کنیم.
کتاب دنیای شما چه رنگی است؟
