گر بریزی بحر را در کوزه ای چند گنجد؟ قسمت یک روزه ای مثنوی مولانا جلال الدین بلخی رومی از دو دیدگاه قابل تامل است. یکی از جنبه ی استفاده از قصه و استعاره برای انتقال پیام و دیگری از جنبه ی نگرش مولانا به جهان و انسان. جنبه ی نخست، مایه ای غنی است برای رواندرمانگرانی که قصد دارند با رویکرد ساختارگرایی، قصه درمانی و میلتون مدل به کار رواندرمانی بپردازند و جنبه ی دوم، بهانه ای است برای بحث های فلسفی در هر سه بعد هستی شناسی، شناخت شناسی و اخلاق. نگارنده در این کتاب به جنبه ی دوم نظر داشته است.
کتاب کوزه ای از آب بحر
بهار سبز
محمدرضا سرگلزایی
