در این کتاب سخن از فرش به میان آمده است. فرش کلمه ای است عربی، به معنی گستردن و گستردنی که قالی و گلیم و مانند آن را شامل می شود.
قالی از کلمه ی ترکی «قالین» گرفته شده و نامی است برای فرش پرزدار که با نخ پنبه، ابریشم و پشم به رنگ ها و نقش های مختلف بافته می شود.
فرش با سابقه ی تاریخی طولانی اش، نمونه ی خوبی است در نشان دادن ذوق و سلیقه ی مردمان شریفی که در جوامع ایلیاتی و عشایری و شهری با سرانگشتان هنرمند خود تار و پود از پشم های رنگین را درهم می تنند تا با بافتن فرشی، هنر خویش را به نمایش بگذارند و گذران زندگی کنند. کدام صنعت و فن را می توان یافت که در زمان های مختلف، با وسیله ای این چنین ساده و بدون هیچ وابستگی پایدار بماند و اصالت و فرهنگ خویش را حفظ کند. کدام هنر را می توان شناخت که با مشتی تار و پود از مواد اولیه ی ارزان قیمت داخلی شکل بگیرد و زندگی یابد تا سرمایه ی زندگی مردمان بی ادعایی شود که از این راه امرار معاش می کنند.
کتاب فرش ایران را بشناسیم