کتابی فوق العاده جذاب و خواندنی با ترجمه روان و دلنشین خانم نسرین ضابطی. توصیه من به تمام دوست داران ادبیات ترکیه. امیدوارم مثل من از خوندنش لذت ببرین
در روح نمیشود دنبال جدا کردن دو عنصر مخالف هم مثل درد و لذت گشت. هر دردی با لذتی، هر لذتی با دردی مشترک است. تصور لذت بیدرد، درد بیلذت خیلی مجرد و باطل است. محشر
همهی شاعرها گفتهاند که سعادت سرابی بیش نیست. اما انسانها هنوز هم دنبال این وهم هستند. دنبال سعادتی صاف و دور از غم و ابدی و مطلق گشتن، غفلتی در حال و روز انسانهاست که حتی در ثانیههای زندگیشان نیز از آن خلاصی ندارند. محشر
در زندگی همه چیز را میشود تحمل کرد. انسانی که به زندگی کردن راضی شده باشد، باید از اتفاقاتی که در اطرافش میافتد هم راضی باشد. آخرین حکمت همین است. محشر