کتاب استادان بسیار زندگی های بسیار

من می دانم که برای هر چیز دلیلی وجود دارد. شاید در لحظه وقوع یک رویداد روشن بینی و بصیرت درک علت را نداشته باشیم، اما به یاری گذشت زمان و بردباری بر ما روشن خواهد شد». «هیپنوتیزم ابزار شگفت آوری است که به بیمار کمک می کند حوادث فراموش شده در گذشته های دور را به خاطر آورد. هیچ راز و رمزی ندارد. فقط قرار گرفتن در وضعیت تمرکز فشرده است». «طبق نوشته اغلب محققین، ارواح تمایل دارند که در گستره چندین زندگی به صورت گروهی، مکررا به جسم بازگردند و به سرنوشتشان عمل کنند، دیونی را که به دیگران و به خودشان دارند ادا کنند و درس را بیاموزند». «درمانگر باید یک لوح سفید باشد. تابلوی نانوشته ای که بیمار بتواند احساسات، افکار و رفتارهایش را روی آن منعکس کند. آنگاه درمانگر می تواند این ها را تحلیل و بررسی کند و میدان ذهن بیمار را وسعت بخشد». «کسانی که به دستورات مذهبی عمل می کنند، از همه ما نزدیک تر شده اند، چون آنها پیمان پاک دامنی و اطاعت بسته اند. آن ها بسیاری چیزها را کنار گذاشته اند، بی آنکه چشمداشتی داشته باشند. بقیه ما در قبال رفتارهایمان خواهان پاداش و جایزه ایم... درحالی که پاداشی در کار نیست، نه آن پاداشی که موردنظر ماست. پاداش در انجام خود آن کار است، منتها انجام بی چشمداشت، انجام بدون خودخواهی». «به یاد مکالمات اتفاقی و کم اهمیتی افتادم که هنگام جراحی، زمانی که بیمار بیهوش بود، در می گرفت. با یاد شوخی ها، کلمات رکیک، مجادله ها و بداخلاقی های جراحان افتادم. بیماران در سطح ناخودآگاهشان چه شنیده بودند؟ چه مقدار از آن مکالمات ثبت شده و پس از بیداری بر افکار و احساسات، ترس ها و اضطراب های بیمار تأثیر گذاشته بود. حرف هایی که در طول جراحی گفته شده بود تا چه حد بر مرحله پس از جراحی بیمار در اتاق ریکاوری تأثیر مثبت یا منفی گذاشته بود.