در « دینکرت » یکی از نامه ها که به دبیره پهلوی برجای مانده است و گزیده ای از اوستای باستان است .پرسش های فراوان است که پرسنده از دانا می پرسد و یکی از آن نوشته ها چنین است که :
چرا دین ( اوستا ، نمازهای دینی ) را به آوازی ناآشنا و نهفته اوستا نام گوئیم ! و این سخن نشان می دهد که در همان هنگام نیز زبان اوستائی برای گویندگان پهلوی ، زبانی نهفته و دور بوده است ، چنانکه ایرانیان آن را به درستی در نمی یافته اند ، و انبوه نامه ها که به زبان پهلوی بر اوستا نگاشته می شد.
کتاب فرهنگ واژه های اوستا