کتاب معنویت، دین و درمان

این موقعیت ها ممکن است شامل نگرش های بیمار به طلاق، سقط جنین، آسان میری و دستورات پزشکی برای به هوش نیاوردن یا زودتر موعد میراندن فردی که با دستگاه های پزشکی زنده است باشد. حتی از این هم پیچیده تر، تعارض ارزش ها می تواند زمانی رخ دهد که انجمن های دینی-معنوی اعمالی را رویه کنند که از آنها به سوءاستفاده از کودکان یا غفلت از آنها (به مثل، ممانعت از بکار بستن درمان های پزشکی) تعبیر شود، یا زمانی که برخی گروه های دینی از فعالیت های تروریستی حمایت کرده و موجب افزایش آنها شوند. بالینگران شناختی-رفتاری باید محدوده امن پرداختن به این تعارض ها و دیگر تعارض های ارزشی را بدانند، و بر این اساس دست به برنامه ریزی بزنند. در پاره ای موارد، بهترین کار برای درمانگر آن است که بیمار را به جای دیگر ارجاع دهد تا به این دست از دغدغه ها و دلمشغولی هایش پرداخته شود. اما، در سایر موارد، لازم است مداخله صورت پذیرد…

فهم و درک نادرست از آیتم های نظرسنجی و خطای نمونه گیری می توانند منجر به شکل گیری چنین الگوهایی در پاسخ دهی شوند. نیز ممکن است این گروه به این دلیل خود را "متدین" بدانند که اعضای یک گروه دینی باشند اما ایمان قلبی و باطنی نداشته باشند. شوربختانه، در دهه اخیر پژوهش جامعی در زمینه مقایسه زندگی دینی و معنوی صورت نپذیرفته است، و بنابراین بسیاری از سوالاتی که جویای افکار آمریکایی ها درباره این موضوع هستند، بی جواب مانده اند.