کتاب سینما به روایت هیچکاک

تروفو: فکر می کنم مستأجر اولین کار مهم سینمایی شما بود. هیچکاک: این هم ماجرای دیگری دارد. مستأجر اولین فیلم هیچکاکی واقعی بود. سناریو را از نمایشنامه ای گرفتم به اسم او کیست؟ که براساس رمانی به اسم مستأجر نوشته شده بود. ماجرا در خانه ای می گذشت، مستأجری به این خانه راه پیدا می کرد و خانم صاحبخانه به این فکر می افتاد که مبادا آدم، قاتل معروف جک قصاب باشد. برای فیلم پرداختی بسیار ساده در نظر گرفته بودم. ماجرا از نظر خانم صاحبخانه نقل می شد. از آن به بعد دو سه بار دیگر از روی این قصه فیلم ساخته اند، منتها این فیلم ها زیادی پیچیده و پر لفت و لعاب بوده است. تروفو: گویا در اصل، قهرمان واقعه بی گناه از کار درمی آید و معلوم می شود که جک قصاب نیست. هیچکاک: اشکال کار همین جا بود. آیور ناولو که نقش مرد اصلی را بازی می کرد از هنرپیشه های بسیار معروف انگلیسی و محبوب خانم های تماشاگر بود و در آن زمان اسم و رسم بسیاری داشت. در سیستم ستاره سازی و ستاره پروری از این اشکال ها زیاد پیش می آید. اغلب چون نمی شود هنرپیشه ای را در نقش منفی گذاشت تمام خط قصه به هم می ریزد و زیر و رو می شود. تروفو: پس شما ترجیح می دادید که قهرمان واقعه جک قصاب از کار دربیاید؟ هیچکام: لزوما خیر، ولی در همچین داستانی ترجیح می دادم که این آدم آخر داستان برود و در دل شب ناپدید شود به طوری که تماشاگر بالاخره نفهمد او گناهکار بوده یا بی گناه؛ اما چون نقش اول را هنرپیشه ی محبوبی به عهده داشت نمی شد این کار را کرد. در چنین مواردی به هر ترتیبی شده باید به تماشاگر حالی کرد که این آدم بی گناه است. تروفو: راستش تعجب می کنم که شما می خواستید برای فیلم پایانی در نظر بگیرید که توقعات تماشاگران را برآورده نکند. هیچکاک: در این مورد اگر انتظار تماشاگر گرد این سوال دور بزند که آیا این آدم جک قصاب است و شما جواب بدهید: بله، جک قصاب است فقط یک شک را تأیید کرده اید. این به نظر من گیرایی و جنبه ی دراماتیک ندارد؛ ولی ما در اینجا راه دیگری را در پیش گرفتیم و نشان دادیم که این آدم جک قصاب نیست. شانزده سال بعد هم که فیلم سوءظن را با کاری گرانت می ساختم همین گرفتاری را داشتم، چون نمی شد، کاری گرانت را قاتل نشان داد. تروفو: خودش قبول نمی کرد؟ هیچکاک: لزوما نه، ولی تهیه کننده صد در صد مخالفت می کرد. مستأجر اولین فیلمی است که احتمالا دوره ی کار من در آلمان در آن اثر گذاشته است. تلقی من در این فیلم یک تلقی کاملا غریزی بود. اولین بار بود که چنین سبکی را به کار می بردم. درواقع می شود گفت که مستأجر اولین فیلم من بود. تروفو: مستاجر فیلم بسیار خوبی بود و بدعت های تصویری فوق العاده ای را نشان می داد. من از آن خیلی خوشم آمد.