این کتاب کوچک در حدود سالهای حکومت رضاخان نوشته شده است. نثر آن مخلوطی از فارسی آمیخته به عربی رایج در مجامع علمی حوزوی آن دوران دارد، که مشابه آن را در متونی چون "اربعین حدیث" امام یا "تنبیه الامة و تنزیه الملة" مرحوم نائینی و کتب بسیار دیگر دیدهایم.
بخش اول کتاب با عنوان "الشذره الأولی: توضیح مرام الإسلام فی شفاء صدور الأنام" آغاز میشود. این بخش به طرح مساله ضعف و ذلت مسلمانان در شرایط کنونی میپردازد. نویسنده با اظهار تعجب از وضعیت فعلی مسلمانان که به طور مداوم تنها اظهار تاسف میکنند، بیان میکند که برای علاج مرضها ابتدا باید آنها را شناخت و معالجه نمود. موضوع کلی این بخش میتواند "آسیب شناسی جامعه اسلامی و ارائه راهکارهای اصلاحی درباره آن" باشد. آسیب شناسی به طور خلاصه در این بخش بیان شده و در باب راهکارهای پیشنهادی، توضیحات بیشتری آمده است.
بخش دوم کتاب با عنوان "الشذرة الثانیة" شامل 23 معرفت است. این بخش با توضیح ابعاد سیاسی دین آغاز میشود و با شرح و بسط مفهوم اخوت اسلامی و ارکان و ابعاد آن ادامه مییابد.
کتاب شذرات المعارف