در طول زندگی اش بارها و بارها پیاده یا سوار بر اسب از این جاده عبور کرده بود. تمام پیچ و خم های راه را می شناخت. می دانست کجا باید افسار اسب را شل کند و کجا آن را عقب بکشد. باید نیروی صبحگاهی اش را حفظ می کرد تا باقی روز زیاد خسته نشود.
مقالات مرتبط با کتاب ساحران
توصیه های «جویس کارول اوتس» درباره هنر خلق «داستان کوتاه»