طرح یک استراتژی مستلزم صرف توانایی های یک رهبر برای عاقلانه ترین شکل تفکر است. برخی در حل مسائل فوری و کوتاه مدت مهارت فوق العاده ای دارند. با وجود این، آن ها پیرامون این مسئله کلنجار می روند که چگونه مسائل و امور مربوطه در هم تنیده اند، همچنین، توانایی یک رهبر در شناخت و واکنش به این پیچیدگی ضروری است. پیتر سنج، که مفهوم پویای «سازمان یادگیری» را ارائه نمود، این بحث را مطرح کرد که تئوری مدیریت و رهبری، ساده انگارانه است. این تئوری ما را تشویق می کند که تنها روی «اجزا» تمرکز کنیم. مدل ایده آل او برای یک سازمان، مدلی است که در آن رهبران قادر باشند سیستم موردنظر را به صورت یک کل درک کنند و از این نکته آگاه باشند که سازگاری در یک بخش از سیستم می تواند تأثیر معناداری روی بخش یا بخش های دیگر بگذارد.