1. خانه
  2. /
  3. کتاب بلاتار،پس از پایان

کتاب بلاتار، زمان بعد

نویسنده: ژاک رانسیر
2 ناشر این کتاب را منتشر کرده‌اند
1 از 1 رأی

کتاب بلاتار، زمان بعد

Béla Tarr, le temps d'après
انتشارات: نقد فرهنگ
٪15
190000
161500
4.5 از 1 رأی

کتاب بلاتار،پس از پایان

Béla Tarr, le temps d"après
انتشارات: شورآفرین
٪15
120000
102000
معرفی کتاب بلاتار،پس از پایان
سکوت و سکون و سرما؛ نه از آن سرماهای استخوان سوز زمستان های سخت. که سرمای حاکم بر روابط انسانی؛ این ها شاید بن مایه های اصلی آثار بلاتار سینماگر معاصر مجارستانی باشد. سینماگری که فیلم هایش را با نگاهی رئالیستی و مستند گونه و همراه با دغدغه های اجتماعی جامعه ای زیر سیطره ی کمونیسم آغاز کرد و گام به گام به سوی سکوت رفت و در نهایت خاموشی.
رانسیر فیلسوف فرانسوی است که در کتاب بلاتار پس از پایان به بررسی آثار بلاتار پرداخته است. او در این کتاب از شیوه های تاریخ نگارانه ی مرسوم در تحلیل فیلم دوری می کند و با شیوه ی خاص خود اندیشه های اجتماعی و سیاسی بلاتار را واکاوی می کند.
از سالنمای پاییز (1984) تا اسب تورین (2011) ، فیلمساز مشهور مجارستانی ، بلا تار ، سقوط وعده های کمونیستی را دنبال کرده است. کتاب بلاتار پس از پایان، زمان یکنواخت کسانی نیست که دیگر به هیچ چیزی اعتقاد ندارند بلکه زمانی است که ما بیشتر به زمان حساسی که چون پارچه ای بدور حوادث پیچیده شده است علاقه نشان می دهیم تا به تاریخ و موفقیت ها یا شکست های آن. . این زمان، وقایع مادی ناب است.
درباره ژاک رانسیر
درباره ژاک رانسیر

ژاک رانسیر (Jacques Rancière)‏ (۱۹۴۰-) فیلسوف فرانسوی، استاد فلسفه در مدرسهٔ دانش آموختگان اروپا در ساس فی و استاد بازنشستهٔ فلسفه در دانشگاه پاریس (سن دُنی) است. نام وی پس از همکاری در نگارش مشترک خوانش کاپیتال (۱۹۶۸) به همراه فیلسوف مارکسیست ساختارگرا، لوئی آلتوسر بر سر زبان‌ها افتادرانسیر در صفحاتی از مقالهٔ اول کتاب آزادسازی تماشاگر که عنوان کتاب هم هست، به زندگی خود و نسل خود اشاره می‌کند که در آن از یک سو باید به مبارزهٔ اجتماعی و چالش‌های طبقاتی و کمک به کارگران می‌پرداخت و از سوی دیگر به عنوان یک محقق و استاد خود را جدا از این طبقه باز می‌شناخت. وی در این مرحله با خواندن متون تاریخی و خاطرات دو کارگر که روز فراغت‌شان را به نوعی به شهود و تحقیق روشن‌فکرانه می‌گذرانند برمی‌خورد که در او تأثیر عمیقی می‌گذارد: از این پس او باور دارد که کارگر با محقق یا مشاهده‌گر تفاوتی ندارد و تنها کاری که باید کرد این است که او را از این جایگاه و پیش‌فرض‌هایی که او را در مقام ناآگاه مطلق قرار می‌دهد خارج کرد.

قسمت هایی از کتاب بلاتار،پس از پایان

شبی در کنار خانواده؛ بر صفحه ی تلویزیون، کسی دارد فهرست وار نسخه ی رسمی تاریخ بشریت را مرور می کند. می گوید عصر انسان های اولیه، عصر فئودالیته و نظام سرمایه داری را از سر گذرانده ایم؛ فردا روزی هم کمونیسم از راه خواهد رسید. در چنین روزهایی سوسیالیسم دارد مسیر آن را باز می کند و به همین خاطر باید با رقیب آن که نظام سرمایه داری باشد، سخت پیکار کرد. زمانه ی رسمی در مجارستان پایان سال های ۱۹۷۰ این گونه است: زمانه ای خطی، با مراحل و وظایف کاملا تعریف شده. پدر خانواده در مردم پیش ساخته معنای این حرف ها را برای پسرش بازگو می کند؛ البته نمی گوید عقیده ی خودش درباره ی این حرف ها چیست. اما تماشاگر از یک چیز مطمئن است: این الگوی زمانی نه معیاری برای رفتارهای اوست و نه معیاری برای ادامه ی روایت.

نظر کاربران در مورد "کتاب بلاتار،پس از پایان"
1 نظر تا این لحظه ثبت شده است

لطفاً یه آدم متخصص در زمینه سینما راهنمایی کنه ، کدوم ترجمه بهتره؟

1401/08/01 | توسطاشکان نعمت زاده
1
|
پاسخ ها

شیخی خیلی بهتره

1402/06/16|توسطکاربر سایت
2

ترجمه‌ی رضا خلیلی از نشر نقد فرهنگ. مستقیم از زبان فرانسوی ترجمه شده و بخش مهمی هم ضمیمه‌ی کار هستش به اسم مسیرهای بارانی که درباره‌ی تفاوت‌های باران در فیلم‌های بلا تار، کوروساوا و تارکوفسکی هستش. در انتهای کتاب هم مترجم، نقدی بر ترجمه‌ی آقای شیخی داره که خودتون متوجه تفاوت ترجمه‌ها می‌شید.

1402/09/29|توسطکاربر سایت
2