درباره گراماتولوژی کتابی است از فیلسوف فرانسوی ژاک دریدا که در سال ۱۹۶۷ منتشر شد. این کتاب که ایده ساختارشکنی را سرچشمه می‌گیرد، پیشنهاد می‌کند که در سراسر فلسفه قاره‌ای، به‌ویژه به‌عنوان فیلسوفانی که با ایده‌های زبان‌شناختی و نشانه‌شناختی درگیر هستند، نوشتار به اشتباه به‌عنوان مشتق شده از گفتار در نظر گرفته می‌شود و آن را «سقوط» از «حضور کامل» واقعی گفتار و عمل مستقل نوشتار می‌سازد. مطمئنا، ژان ژاک روسو، اتین کاندیلاک، لوئیس هیلمسلوف، امیل بنونیست، مارتین هایدگر، ادموند هوسرل، رومن یاکوبسون، گوتفرید ویلهلم لایبنیتز، آندره لروی گورهان، و ویلیام واربرتون. در طول کار، او فلسفه‌های زبان و عمل نوشتاری ارائه شده توسط این نویسندگان را واسازی می‌کند، آنچه را که آوا محوری می‌نامد شناسایی می‌کند، و بی‌شمار آپوریاها و بیضی‌هایی را نشان می‌دهد که این امر آنها را به سمت آنها سوق می‌دهد. دریدا از توصیف آنچه او به عنوان نقد کار این متفکران نظریه پردازی می کند اجتناب می کند، اما با این وجود او خواستار علم جدیدی از «دستور زبان» است که سوالاتی را که او در مورد چگونگی نظریه پردازی عمل نوشتن مطرح می کند، بررسی کند.
گراماتولوژی بسیاری از مفاهیمی را که دریدا در کارهای بعدی بکار می برد، به ویژه در رابطه با زبان شناسی و نوشتار معرفی کرد.
کتاب درباره گراماتولوژی
