در این گفتار از دو اندیشمند سخن می رود که هر دو، بعد از یک تحول روحی به مرحله و مقطع جدیدی گام نهاده اند؛ یکی عارف شوریده بلخ و فقیه بزرگ آسیای صغیر، مولانا جلال الدین بلخی است که از سجاده نشینی به سرحلقگی بزم عاشقان و از فقاهت به ترانه گویی و بازیچگی کودکان کوی نایل شد و...
کتاب مطالعه تطبیقی مثنوی، احیا علوم دین غزالی، مقالات شمس و معارف بها الولد