کتاب تاریخ سینمای ایران

«تاریخ سینمای ایران» نوشته‌ی جمال امید، اثری مرجع و جامع درباره‌ی تاریخ سینمای ایران است. این کتاب تاریخ سینمای ایران را از آغاز تا شروع انقلاب بررسی می‌کند. در این جلد او از ابتدای ورود سینما به ایران در سال 1297 کار را آغاز می‌کند و تا آستانه‌ی انقلاب در سال 1357 سینمای ایران را از جنبه‌های مختلف بررسی می‌کند. نویسنده اطلاعات جامعی دربار‌ه‌ی تاریخ سینمای ایران، فیلم‌ها، کارگردانان، و تحولات این هنر در این سال‌ها ارائه می‌دهد.
کتاب در 18 فصل تدوین شده است. پیدایش و بهره‌برداری،اوانس اوگانیانس، عبدالحسین سپنتا، رکود، تولد دوم،... و دیگران می‌آیند، سال‌های تکرار، رونق و رکود، ده سال تا سقوط، سینمای مستند، سانسور، دوبلاژ، انتشارات سینمایی، کانون فیلم، جشنواره‌ها، تفرقه، عوارض و اتحادیه، تلویزیون، کانون پرورش فکری و سینمای آزاد عناوین فصل‌های این کتاب هستند. آلبوم عکس‌هایی مربوط به هر دوره از تاریخ سینمای ایران نیز در انتهای فصل‌ها آمده است.
این کتاب علاوه بر مقدمه‌ی مولف یک پیشگفتار و یک مقدمه هم دارد. پیشگفتار نوشته‌ی سید محمد بهشتی از پایه‌گذارن سینمای بعد از انقلاب است. او در این پیشگفتار مروری داشته بر ورود سینما به ایران در دوران قاجار. مقدمه نیز نوشته‌ی پرویز دوایی منتقد صاحب‌نام و محبوب ایرانی است. او نیز با قلم و زبان خاص خودش مطلبی درباره‌ی تاریخ سینما در ایران و کار بزرگ جمال امید نوشته که خواندنی و جذاب است. او می‌نویسد: «اگر سینما، به درستی، آئینه‌ی روشن بازتابنده‌ی چهره‌ی روحیات یک ملت باشد، این چهره باید کم‌کم از پشت پرده‌ی ابهام به دربیاید، خطوط آن مشخص‌تر شود، که بر آن نگاه کنیم و خودمان را بهتر بشناسیم؛ خودی که هستیم، که بوده‌ایم، و شاید چندان برازنده هم نبوده‌ایم، منتها همین است که هستیم، هر چه هستیم.»
جمال امید نیز در مقدمه چالش‌ها و دغدغه‌های خودش را از تالیف این کتاب بیان می‌کند. او برای نوشتن این کتاب نزدیک به ربع قرن وقت صرف کرده است و کوشیده تا تحقیقی جامع و کامل از آن‌چه در سینمای ایران روی داده، به دست بدهد.
«تاریخ سینمای ایران» کتابی مرجع درباره‌ی تاریخ سینمای ایران است که برای پژوهشگران، منتقدان، و علاقمندان به سینمای ایران مفید و راهگشاست.