کتاب چهره ای آشنا

ایدی همه لذت بردند. همه. می تونستم از چهره هاشون بخونم. خب، همه به غیر از دنیس، البته. اون خیلی خوب به نظر نمی رسید، دورا. باید بگم خوب به نظر نمی رسید. اگه بخوام تو یه کلمه بگم، اون... پریشون بود. این چیزی بود که اون به نظر می رسید- پریشون. به هر حال، چی انتظار می ره، فکر کنم- اون، خب، هر چی باشه، پدرش بود. فکر کنم برای اون ضربه ی سنگین تری بوده؛ بدبخت بیچاره. دورا (کمی مضطرب) مطمئنم براش سخت بوده، ایدی. من یه دقیقه هم شک نمی کنم. اما به خاطر غمش نبود که اون گوشه نشسته بود، قوز کرده بود و عبوس به خلال های تزئین نوشیدنی ش ضربه می زد و اون ها رو به هر گوشه ای از اتاق پرت می کرد.