کتاب توجه آگاهی

به عنوان یک روان شناس بالینی زندگی مردم زیادی را مشاهده کرده ام و همه آنها زندگی را مشکل میدانستند ،البته بیماران من ممکن است بخش نامتعارفی از جامعه باشند مگر نه اینکه فقط مردم مسأله دار به دنبال روان درمانی هستند؟ با اینکه این حرف تا حدی درست است به گمانم بیشتر آنها پریشان تر از کسانی نیستند که در روان درمانی شرکت نمیکنند آنها فقط با انگیزه تر هستند و قادرند برای پریشانی خود کاری بکنند. از این گذشته ظاهرا همه دوستان همکاران و اعضای خانواده ام که به خوبی آنها را میشناسم چه تحت روان درمانی باشند چه نباشند زندگی را از نظر هیجانی دشوار می یابند. مشکل ما چیست؟ زندگی بسیار شگفت انگیز است جهان طبیعت و فرهنگ بشری به طرز حیرت آوری پیچیده و جالب است و با معیارهای تاریخی تقریبا تمام شهروندان کشورهای توسعه یافته زندگی مرفهی دارند. اکثر ما هرگز مصائبی را که در اخبار میبینیم مثل جنگ از دست دادن خانواده در فجایع طبیعی یا زنده ماندن در تصادفات مرگبار تجربه نکرده ایم با اینهمه میزان قابل توجهی استرس و رنج هیجانی را تجربه می کنیم. آیا واقعا ناراحت بودن ریشه تکاملی دارد؟ از یک جهت بله در انتخاب طبیعی امر مهم بقای گونه بوده است غرایز معین و تواناییهای هوشی که به پیشرفت گونه ما در طول چند میلیون سال کمک کرده برای ما به عنوان فرد پیامدهای نسبتا منفی زیادی داشته است.