روی سخن قرآن با انسان است؛ انسانی که دل، عقل و جسم دارد و در جامعه زندگی می کند. بر این اساس در قرآن هم استدلال عقلی هست، هم سخنانی که دل را برانگیزد و هم پاسخ های مناسبی به مقتضیات جسم و جان و فرد و اجتماع. قرآن نه درخواست های تن و جان را منکر است، نه آن چه را اجتماعی بودن انسان ایجاب می نماید رد کرده است. قرآن می پذیرد که موجود جسمانی و اجتماعی چه مطالباتی دارد و همان ها را آن گونه که با فطرت سازگار باشد پاسخ های مساعد داد، و رهبانیت را که ضداجتماعی است و واقع بین نیست، بدعت نامیده و نفی کرده است و نیز توصیه فرموده است که نصیب خود را از دنیا فراموش نکنیم. کتاب حاضر درباره ی قرآن از جمله خطابات قرآنی، زبان قرآن، تفسیر علمی قرآن، واژه های دخیل در قرآن و... به نگارش درآمده است. بخش دیگر تلخیص از ترجمه هایی در شان نزول آیات هم چنین نقد و معرفی کتاب هایی درباره ی قرآن و آغاز اسلام است.
کتاب قرآنیات
سخن
علیرضا ذکاوتی قراگزلو
