کتاب سه سفرنامه

کتاب حاضر مجموعه‌ای است از سه سفرنامه از اسپانیا،پرتغال و ایتالیا و دو شرح درباره سفرنامه‌های ایتالیایی،اسپانیولی و پرتغالی مربوط به ایران از زمان اوزون حسن تا روزگار شاه طهماسب صفوی.
البته سفرنامه رابی‌بینامین‌تطیلی خیلی قدیمی‌تر و از اواخر قرن دوازدهم میلادی و همزمان با سلطنت سلطان سنجر سلجوقی است.
شرحی که سیاحان اروپایی از وضعیت ایران و رفتار شاهان و مردم می‌دهند از هر حیث ارزشمندی دارد و برای ما در کمال اهمیت است.
در بخشی از کتاب آمده است:
" پیزا شهری است بسیار بزرگ که قریب ده هزار خانه برج دار برای مواقع جنگ و نزاع دارد، و تمام ساکنان آن مردان پر قدرتی هستند که نه پادشاه ونه شاهزاده ای دارند، بلکه قضاتی که خود انتخاب می کنند بر آنها حکم می رانند. در این شهر قریب بیست خانوار یهودی زندگی می کنند که در رأس آنها رابی موسی . رابی حییم، و رابی یوسف قرار دارند. پیزا در حدود شش میل از دریا فاصله دارد و رود خانه ای که از وسط شهر جاری است امکان ورود و خروج کشتی ها را فراهم می سازد. اطراف شهر دیواری وجود ندارد از پیزا تا شهر لوکا" که در مرز لمباردی است، چهار فرسخ است. در اینجا در حدود چهل خانوار یهودی است و در رأس آنها و ابی داود، رابی سموئیل و رابی یعقوب هستند و لوکا شهری است بزرگ.