«بیست بیست» مجموعه داستان کوتاهی به قلم بیست نویسنده‌ی گوناگون است. در این کتاب داستان‌های کوتاه کم‌تر شناخته‌شده‌ای از نویسنده‌های مختلف برنده‌ی جایزه‌ی نوبل گرد آمده است. نویسنده‌های این داستان‌ها گاه زمین تا آسمان با یکدیگر فرق دارند. برخی از آن‌ها سبکی مخالف با یکدیگر دارند و برخی میان‌شان قرن‌ها فاصله است. در این مجموعه داستان‌های نویسنده‌هایی گرد آمده‌اند که گاه بیشتر برای رمان‌ها و شعرهایشان شناخته می‌شوند و داستان کوتاه در کارنامه‌ی ادبی‌شان جایگاهی برجسته ندارد. هدف از گردآوری این داستان‌ها بررسی و تطبیق سبک‌های گوناگون نویسندگان‌شان بوده که همگی بر حسب اتفاق نوبل برده‌اند و در هر صورت با استانداردهای مشخص و معین ادبی‌ای سنجیده شده‌اند. در این مجموعه داستان‌هایی از ارنست همینگوی، ژان پل سارتر، دوریس لسینگ، هاینریش بل، گونتر گراس، آیزاک بشویس سینگر، جان اشتاین بک، میخائیل شولوخوف، الکساندر سولژنیتسن، گابریل گارسیا مارکز، رابیندرانات تاگور و ... گرد آمده و سعی شده خوانش‌شان به جهان‌بینی جامع و مبسوطی منتهی شود. در ابتدای هر داستان معرفی کوتاهی از نویسنده آمده و مهم‌ترین کارهای ادبی و برجسته‌ترین نکات زندگی او ذکر شده است. در آغاز کتاب هم مقاله‌ای به‌‌قلم گابریل گارسیا مارکز آمده که آن هم در وصف بزرگانی است که نوبل نبردند. در این مقاله مارکز با بدبینی و دیدی انتقادی به جایزه و بنیاد نوبل نگاه می‌کند و مثال تولستوی را می‌آورد که با وجود نوشتن شاهکار فاخری مانند جنگ و صلح حتی پس از چهل و پنج سال نتوانست جایزه‌ی نوبل را از آن خود کند. او از نویسنده‌هایی مانند فرانتس کافکا و مارسل پروست نام می‌برد که در روزگار خود حتی شناخته‌شده نبودند که جایزه‌ای به‌شان تعلق بگیرد و تقدیر شوند. او همچنین اشاره می‌کند که جایزه‌ی نوبل برای نویسنده‌ی سالخورده‌ای که خزان عمرش را می‌گذراند عملا سنگ گور است و سود چندانی برایش ندارد. «بیست بیست» با کنار هم قرار دادن داستان‌های متنوع از نویسندگان برنده‌ی نوبل ادبیات دیدی وسیع‌تر نسبت به عرصه‌ی داستان کوتاه به‌دست می‌دهد خواننده را با سبک‌ها و رویکردهای گوناگون آشنا می‌کند.
کتاب بیست بیست
گل آذین
مجموعه ی نویسندگان