کتاب مرگ، همیشه زیر خاک نمی خوابد; کتاب مرگ، همیشه زیر خاک نمی خوابد

کتاب مرگ، همیشه زیر خاک نمی خوابد

Marg
(مجموعه شعر)

کد کتاب : 41155
شابک : 978-9641918233
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 86
سال انتشار شمسی : 1399
سال انتشار میلادی : 2020
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب مرگ، همیشه زیر خاک نمی خوابد اثر الهه شیرخدا

"مرگ، همیشه زیر خاک نمی خوابد" مجموعه ی شعری است به قلم "الهه شیرخدا"، شاعر جوان و خوش آتیه ی معاصر، که متولد تهران بوده و در قالب شعر نو، به سرودن اشعار زیبا و مفهومی می پردازد. کتاب "مرگ، همیشه زیر خاک نمی خوابد" مجموعه ای از اشعار نوی این شاعر جوان را در بردارد که در هشتاد و شش صفحه به انتشار رسیده و از جدیدترین آثار منتشر شده توسط نشر مروارید می باشد.
"الهه شیرخدا" در کتاب "مرگ، همیشه زیر خاک نمی خوابد"، پیرامون موضوعات مختلفی شعر سروده که زمینه ی مشترک تمام این اشعار، احساسات ظریف و خیال انگیز شاعر است. او باد را به شاخه گره می زند و شعر را به تار مویی تشبیه می کند که پس از مرگ از شانه می افتد. از قدرت مخرب اما و اگرها سخن می گوید که چطور همچون گلوله ای، قلب را زخمی و سوراخ می کند. وی از کابوسی حرف می زند که شب هنگام در ذهن شلیک می شود و یاد محبوب را بر دیوارهای اتاق متلاشی می کند؛ آن هنگام چه ناتوان است انسان در جمع آوری تکه های متلاشی شده ی یاد، که در میان ثانیه ها پخش شده اند و سرانجام به سقوط فرد منجر می شوند. این شاعر بااحساس کشورمان به دوست داشتن و عشق نیز پرداخته است؛ او دوست داشتن را گاه به گنجشکی تشبیه می کند که تلاش دارد به جوجه ی مرده اش، پرواز کردن بیاموزد. وی همچنین در شعری، آغوش پدر و مادرش را به آسمانی تشبیه کرده که خورشید از آن طلوع می کند و صبح را به دستان شاعر می سپارد.
دسته بندی های کتاب مرگ، همیشه زیر خاک نمی خوابد
شعر
ادبیات ایران
شعر ایرانی
شعر معاصر
دهه 2020 میلادی
قسمت هایی از کتاب مرگ، همیشه زیر خاک نمی خوابد (لذت متن)
باد می آید / شاخه ی شکسته ی ارغوان / از شعر بیرون می افتد / مثل افتادن تار مویی از شانه / بعد از مرگ...
دستم را می گیری / صبح از انگشتانم چکه می کند / این جایی / و تنها من می دانم / خورشید نیمه ی گمشده ای دارد...
باغچه را پر از درخت مروارید می کنیم / گل می دهد / مثل گردنبند عروسی مادر / دو صندلی لهستانی / می گذاریم روبه روی هم / تو در آوازی قدیمی مرا پیدا می کنی / با عکس ها، عکس می گیریم / زنده می شویم / زندگی می کنیم / همه چیز همان گونه است که باید همه چیز در دنیایی دیگر...