این کتاب، اثر « عبدالله احمد یوسف »، با ترجمه ی مرتضی رحیمی نژاد، سبک جدیدی را در امام حسین پژوهی آغاز می کند؛ زیرا تا آن جا که نگارنده اطلاع دارد، نخستین کتابی است که اهمیت آموزه های آن امام همام را، به فاجعه ی کربلا منحصر نکرده است. برای سال شصت هجری و متوسط سنین آن روزگار، مردی 54 ساله، میان سالی را رد کرده است. در این صورت، نظام فکری و منش سیره ی او، در این سن، کاملا شکل گرفته بوده و مورخ برای شناخت شخصیت ایشان، نیازمند تاریخ کربلا نبوده است. با این حال، شیعیان و دوست داران آن حضرت، کم تر از زندگی وی پیش از آن فاجعه باخبرند و این خود ظلمی است در حق آن امام که گویی برای درک عظمت های آن روح بزرگ، چنان ابتلایی ضروری بوده است و...
کتاب امام حسین و روش رواداری
نگاه معاصر