پروانه نجاتی در سال ۱۳۴۸ در بهبهان متولد شد. وی کارشناس ادبیات انگلیسی از دانشگاه شیراز است. او از بانوان شناخته شدۀ عرصۀ شعر و ادبیات دفاع مقدس است که در این زمینه پژوهشهایی را انجام داده است. از آثار او میتوان به «بهانهها»، «پرندۀ مصلوب»، «خاکستر پروانه»، «داغ و دغدغه» و «زیر پوست شهر» اشاره کرد.
بهانه کن، دل من! انتظار شیرین است
دویدن و نرسیدن به یار شیرین است
به مهرورزی خورشید، مانده در پس ابر
ستاره خوانی شب های تار شیرین است
به جاده خیره شو، احساس کن حضورش را
خیال آمدنش در غبار شیرین است
چراغ اشک برافروز در دل تنگت
که سوز هرچه بیاید به کار شیرین است