اطلاع رسانی و وقوف به حقایق و واقعیت ها همیشه در زندگی بشر اهمیت داشته است و امروز این امر از لوازم زندگی شده است. تاریخ نگاری بخشی از اطلاع رسانی است و به این سبب ما، وامدار تاریخ نگاران خود هستیم که بدون تلاش گرانقدر آنها، از گذشته خود که بخشی از هویت ما است بی خبر می ماندیم. گرچه در سده های پیشین ثبت وقایع، به طور منظم و مرتب انجام نشده و بسیاری از آنها هم در کتاب سوزان ها و ایلغارها از میان رفته است و پاره ای از وقایع گذشته را به درستی نمی دانیم اما به هر حال، هر آنچه که هست غنیمت است و چراغ راه ما و آیندگان خواهد بود. این کتاب یک اثر گرانقدر ادبی و تاریخی است و بی شک جایگاه رفیعی در حیطه پزشکی و تاریخی کشور ما به خود اختصاص خواهد داد.
این کتاب حوادث تاریخی روان پزشکی معاصر ما را به امانت تا سال 1352 ثبت کرده با روش بدیع و آموزنده پژوهشی دقیق و جالب در متون تاریخی و ادبی باستانی به حساب می آید.
نویسنده کتاب برای معاصرین نیاز به معرفی ندارد، همه کسانی که در روان پزشکی و روان شناسی اطلاعاتی دارند با نام تابنناک استاد دکتر هاراطون داویدیان آشنا هستند، مردی که قبل از آن که آیندگان بزرگی اش را گواهی دهند در زمان خودش شناخته شده در دوران بازنشستگی دست به ثبت مهم ترین بخش تاریخ روان پزشکی ایرانی می زند.
این کتاب به دلایل متعدد، به عنوان مأخذی ماندگار در روان پزشکی و تاریخ در آینده مورد استفاده قرار خواهد گرفت و استاد دکتر داویدیان رسالت خود را به عنوان شاهد و عاملی برای ایجاد روان پزشکی نوین در ایران و به سامان رسیدن آن به خوبی انجام داده اند. معاصرین و آیندگان سپاسگزار هستند و خواهند بود.
کتاب تاریخچه تکوین روان پزشکی نوین در ایران