کتاب پدیدارشناسی هوسرل

معمولا اعتقاد بر این است که ادموند هوسرل (1859-1938) که به عنوان بنیانگذار پدیدارشناسی و معلم هایدگر شناخته می شود، نتوانست خود را از چارچوب متافیزیک کلاسیک سوبژکتیویته رها کند. ظاهرا او هرگز این دیدگاه را که جهان و دیگری را یک سوژه استعلایی محض تشکیل می‌دهد، رها نکرد و در نتیجه تفکر او دکارتی، ایده‌آلیستی و یکنواختی باقی می‌ماند.

ادامه انتشار دست نوشته های هوسرل، تجدید نظر در چنین تفسیری را ضروری کرده است. پدیدارشناسی هوسرل با تکیه بر آثار منتشر شده و مطالب پس از مرگ هوسرل، نتایج جدیدترین تحقیقات هوسرل را در بر می گیرد. این به سه بخش تقسیم می‌شود، تقریبا به دنبال توسعه زمانی اندیشه هوسرل، از تحلیل‌های اولیه‌اش از منطق و غرض ورزی، تا تحلیل‌های فراسوژه‌ای فلسفی او از تقلیل و ساختار، تا تحلیل‌های متأخر او از بین الاذهانی و جهان حیات. در نتیجه می تواند به عنوان مقدمه ای مختصر و به روز برای تفکر او باشد.