بینش های سیاسی جاودان از برجسته ترین دولت مرد تاریخ باستان.
مقدمه ای روشنگرانه بر برخی از ماندگارترین بینش های سیاسی در تمام اعصار.
بینش های سیسرون به میزان دو هزار سال پیش، معتبر هستند.
سیسرون در پی موقعیت مناسبی بود و سعی می کرد با همه جناح ها رابطه خوبی داشته باشد و منتظر بازگشت جمهوری محبوبش بود. سیسرون که در مجلس سنا به حاشیه رانده شده بود و قدرت واقعی نداشت، با سرخوردگی دست به قلم شد و درباره نحوه اداره حکومت شروع به نوشتن کرد. همان زمان که سزار گل را فتح کرد و سپس از روبیکون گذشت و روم را در جنگ داخلی فرو برد، سیسرون داشت از بزرگترین آثار فلسفه سیاسی در تاریخ می نوشت.
پیش از این روی عرشه می ایستادم و سکان دولت را به دست می گرفتم، حالا در پایین ترین بخش کشتی هم به ندرت جایی برایم هست.
واپسین تلاش سیسرون برای بازگرداندن جمهوری این بود که توانایی خیره کننده اش در سخنوری را علیه خودکامگی مارکوس آنتونیوس به کار گرفت، اما عصر آزادی به سر آمده بود، آنتونیوس با موافقت اوکتاویوس برای مجازات او حکم مرگش را صادر کرد. آخرین کلمات سیسرون خطاب به مامورانی بود که برای اجرای حکم آمده بودند: «لااقل مطمئن شوید که سرم را درست قطع می کنید.»