کتاب کردها و خاستگاه آنها

این کتاب در راستای هدف انتشار آثار تخصصی موجه در زمینه فرهنگ و مردم شناسی ایران چاپ شده است. این کتاب ترجمه ای است از Prolegomena to the study of the Kurds; که در سال 2009 به قلم گارنیک آساطوریان توسط انتشارات بریل منتشر شد.
آساطوریان، یکی از برجسته ترین کردشناسان و ایران شناسان جهان است که سال ها تلاش و پژوهش خود را برای بررسی همه جانبه اقوام و گویش های ایرانی به کار بسته است. ملک طاوس، پزیدی ها و جهان معنوی آنها اثر قبلی این مولف است که توسط انتشارات فرهامه چاپ شده است. «کردها و خاستگاه آنها» در ادامه پژوهش های میدانی این مولف و براساس مطالعات زبان شناختی و قوم پژوهی نوشته شده است. در این کتاب تعاریف، مطالعات تاریخی، روش شناسی و به طور کلی همه آن چیزی که کردها را به عنوان بخش مهمی از مردمان این سرزمین تعریف می کنند، گردآوری شده اند.
به جرأت می توان گفت که حتی در سده های اولیه پس از میلاد مسیح نیز هنوز گونه های بومی در وضعیت به اصطلاح «نطفه ای» قرار داشته اند. یعنی تازه در حال شکل گیری بوده اند. بنابراین، زمانی که از بلوچ ها یا کردها در باز ه زمانی پیش از اسلام سخن می رود، از نظر روش شناسی صحیح باید آن ها را گویش وران گویش های کردی یا بلوچی نامید؛ یعنی کسانی که به گونه های اولیه این گویش ها صحبت می کرده و هنوز هویت قومی نداشته اند. این گروه ها پس از استیلای اعراب بر ایران تدریجا از یک هویت بومی و منطقه ای به هویت قومی و فرهنگی تبدیل شدند.
کردشناسی یکی از سیاست زده ترین شاخه های ایران شناسی است که نقش متفننین بومی در آن بسیار چشمگیر است. انشاءنویسی در این رشته چنان موجب به وجودآمدن هرج ومرج شده که در بعضی از موارد حتی راه پیشرفت این حوزه مهم از ایران شناسی را سد کرده است. درحالی که در رشته های دیگر ایران شناسی، فعالیت های آکادمیک و کندوکاوها و جست جوهای ذوقی و تفننی کاملا از هم مجزا هستند و هرگز مزاحم یکدیگر نمی شوند. نتایجی که نویسنده در این کتاب به آن رسیده ممکن است برای برخی (قبل از همه متفننین) غیرمنتظره باشد، اما آساطوریان معتقد است هرچه در بطن این اثر نهفته بر اساس داده ها و پارامترهای علمی و بر پایه روش شناسی دقیق تشریح شده است.
کتاب کردها و خاستگاه آنها با 141 صفحه، حاوی پیشگفتار مولف بر ترجمه فارسی، مقدمه و 8 بخش اصلی است که عبارت اند از: زبان، ادبیات، مذهب، کردستان سرزمین خیالی، نام های قومی کردها، خاستگاه نژادی کردها، مهاجرت به شمال و ظهور یک واقعیت جدید جمعیتی قومی در منطقه و نهایتا داده های زبانی به مثابه ی شواهد تاریخی. کتاب با سخن پایانی و کتاب شناسی به پایان می رسد.