کتاب نسل کشی ارامنه:جهان سخن می گوید

لمان بوندستاگ ۱۵ ژوئن ۲۰۰۵ لایحه مجلس نمایندگان آلمان موضوع ۵۶۸۹/۱۵ را در پانزدهمین جلسه در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۵ به رشته ی تحریر درآورد. گروه های پارلمانی همچون اتحادیه ی ۹۰؛ حزب سبزها، حزب سوسیال مسیحی و دموکرات مسیحی و حزب دموکراتیک آزاد به منظور یادبود اخراج و نسل کشی ارامنه در ۱۹۱۵؛ آلمان باید در آشتی بین ترک ها و ارامنه مشارکت کند. مجلس تصمیم گرفت: مجلس آلمان با احترام یاد قربانیان خشونت، قتل و اخراج ارامنه را قبل از جنگ و طی آن گرامی می دارد. مجلس تأسف عمیق خود را نسبت به کردار و رفتار حکومت ترک های جوان در امپراتوری عثمانی که حاصل آن نابودی تمامی ارامنه در استانبول بود ابراز می دارد. همچنین تأسف عمیق خود را از نقش شرم آور رایش آلمان که به رغم اطلاعات موثق از برنامه ریزی برای اخراج و پاک سازی کامل ارامنه، دست به هیچ اقدامی برای توقف این وحشیگری نزد، ابراز می دارد. مجلس آلمان با احترام تلاش ترک ها و همچنین آلمانی هایی را یادآوری می کند که تحت شرایط سخت و دشوار و در تقابل با مقاومت حکومت های آن زمان دو کشور، خود در کلام و هم در رفتار متعهد به نجات زنان، مردان و کودکان ارمنی بودند. به ویژه این یادآور دکتر یوهانس لپسیوس است که شدیدا و با قدرت تمام و به طور موثری برای بازماندگان مبارزه کرد، تا فراموش نشوند، و روابط بین ارامنه، آلمان ها و ترک ها را حفظ و بهبود بخشید تا به فراموشی سپرده نشود. پارلمان آلمان شوربختانه از تجربه ی خود می داند که برای مردم چقدر دشوار است تا با جنبه های تاریک گذشته روبه رو شوند، اما همچنین بر این باور است که با صداقت و منصفانه به تاریخ خود نگریستن الزامی است و پایه و اساس مهمی برای آشتی مهیا می کند، به ویژه این یک حقیقت است که در فرهنگ اروپایی به یاد آوردن به معنی بحث و گفتگو کردن درباره ی جنبه های تاریک تاریخ هر کشوری است. در تقابل با این پیشینه، پارلمان آلمان بسیار متأسف است که به این حقیقت اشاره کند که هنوز در ترکیه سخن درباره ی گذشته و رویدادهای آن امکان پذیر نیست، و دانشمندان و نویسندگانی که مایل بودند با این جنبه از تاریخ ترکیه روبه رو شوند مجازات شده و با توهین و تهمت عمومی روبه رو شده اند. به هرحال، پارلمان آلمان نشانه های مثبتی از ترکیه دریافت می کند که به میزانی در حال افزایش است، این رویکرد در چهارچوب فرهنگ اروپا قرار دارد.