کتاب «فلسفه باستانی چیست؟» نوشتۀ پی‌یر آدو کاوشی عمیق در فلسفه یونان باستان است که آن را نه صرفا به عنوان مجموعه ای از نظریه های انتزاعی، بلکه به عنوان شیوه ای از زندگی ارائه می دهد. آدو، مورخ مشهور فلسفه، استدلال می‌کند که فیلسوفان باستان عمیقا نگران این بودند که چگونه یک زندگی خوب و معنادار داشته باشند. در همین راستا او درک مدرن از فلسفه به عنوان یک رشته کاملا آکادمیک را نقد می کند. او تأکید می کند که برای فیلسوفان قدیم، فلسفه تلاشی عملی بود که هدف آن تغییر شیوه زندگی فرد در جهان بود و این تحول در زندگی عملی از طریق گفتگوی فلسفی و تمرینات معنوی حاصل می شد. او سپس به فیلسوفان اولیۀ یونان، معروف به پیشاسقراطیان، می پردازد و تلاش های آنان برای درک جهان و وجود انسانی را توضیح می دهد. بخش قابل توجهی از کتاب به سقراط اختصاص دارد. روش پرسشگری و گفتگوی سقراط، تأکید او بر خودشناسی و تعهد او به داشتن یک زندگی با فضیلت به عنوان محوری اساسی در سنت فلسفی باستان معرفی می شود. آدو نشان می دهد که چگونه رویکرد سقراط به فلسفه فقط رویکردی نظری نبود، بلکه عمیقا عملی بود و با زندگی روزمره در پیوند قرار داشت. او همچنین به افلاطون و ارسطو می پردازد. نظریه مثل افلاطون و دیدگاه او دربارۀ فیلسوف-شاه، همراه با تأسیس آکادمی او به عنوان تلاش های افلاطون برای اصلاح زندگی عملی معرفی می شوند. نظام جامع فکری ارسطو نیز که منطق، متافیزیک، اخلاق و سیاست را در بر می گیرد نیز مورد بحث قرار می گیرد. آدو بر این نکته تأکید می‌کند که چگونه هر دو فیلسوف، فلسفه را راهی برای زندگی می‌دانستند که برای دستیابی به سعادت ضروری است. در نهایت، نویسنده مکاتب فکری دوران هلنیستی- دوران پس از فتوحات اسکندر- پرداخته است، مکاتبی عمچون رواقی گری، اپیکوریسم و شک گرایی. آدو توضیح می دهد که چگونه این مکاتب راهنمایی های عملی مختلفی برای داشتن یک زندگی خوب ارائه می کردند. برای مثال، رواقی‌گرایی اهمیت پذیرش سرنوشت و تمرکز بر آنچه در کنترل ماست را آموزش می‌داد، در حالی که اپیکوریسم دنبال کردن لذت و اجتناب از درد را مطرح می کرد.
کتاب فلسفه باستانی چیست؟
