کنستانتین سیمونوف (79 - 1915) روزنامه نگار، شاعر و نویسنده اهل اتحاد شوروی و یکی از مشهورترین نویسندگان ادبیات جنگی در عرصه جهانی است. او فعالیت های ادبی خود را از سال 1934 با انتشار اولین مجموعه شعر آغاز کرد. با آغاز جنگ جهانی دوم به عنوان خبرنگار جنگی در جبهه های جنگ حضور یافت. تجربه حضور در جبهه سرآغازی شد بر نوشتن چندین رمان جنگی که در آن ها به شرح دلاوری ها، شکست ها و پیروزی های ارتش سرخ طی سال های جنگ پرداخت. او با به تصویر کشیدن جنگ استالینگراد در رمان «روزها و شب ها» در خارج از مرزهای شوروی شناخته شد. در سال های پس از جنگ، سه گانه «زنده ها و مرده ها» ، «مردم سرباز به دنیا نمی آیند» و «آخرین تابستان» باعث شهرت بیشتر او در عرصه جهانی به عنوان یک رمان نویس جنگی شد. او همچنین اشعار و داستان های کوتاه بسیاری از خود به جا گذاشت. از میان سروده های او، شعر «منتظرم بمان» که در جبهه جنگ خطاب به همسر آینده اش والنتینا سروا نوشت، به زبان های مختلف ترجمه و محبوبیتی جهانی یافت. سیمونوف از دوستداران همینگوی بود و در سخنرانی ای که در سال 1946 در آمریکا ایراد کرد، از او به عنوان نویسنده محبوب روشنفکران شوروی یاد کرد. پس از مرگ همینگوی، سیمونوف مجموعه مقالاتی در مورد او نوشت که بعدها در کتابی به نام «به همینگوی بیندیشیم» چاپ شدند.
کتاب استالینگراد همچنان می جنگد