این کتاب ضروری است... رساله هدلی در مورد ایجاد فضایی برای تعامل ارزشمند متقابل کتابی است که باید به یک کتاب راهنما در هر مدرسه، تبدیل شود که افراد روزمره به آن مراجعه می کنند.
یک تحلیل کاملا تحقیق شده و دقیق از اینکه چگونه و چرا با یکدیگر صحبت می کنیم - نقاط قوت و (بیشمار) ضعف ما ... یک بحث متفکرانه و گاهی اوقات درخواست پرشور برای مدنیت و توجه در گفتگو
این توانایی چگونه به ما کمک کرده است؟ پاسخ این است که ما، برخلاف سایر حیوانات، می توانیم دروغ بگوییم. وقتی گربه ای از شما خوشش نیاید، به راحتی متوجه می شوید. یک سگ نمی تواند تصنعی غرش کند و تا جایی که ما می دانیم، فیل ها نمی توانند تظاهر به خرخر کنند. تظاهر کردن و لاپوشانی از توانایی های بشر است و اگرچه ممکن است این ویژگی یک نقیصه در نظر گرفته شود، اما اغلب مفید است.
برای مثال، تصور کنید که توانایی تظاهر به دوست داشتن رئیستان با مادر همسرتان را از شما می گرفتند. فرض کنید نمی توانستید به دوستی که روز سختی را پشت سر گذاشته [برای قوت قلب دادن آبگویید آرایش موهایش زیبا شده است. خیال کنید نمی توانستید به کارفرمای آینده نگرتان بگویید که قصد دارید حداقل برای پنج سال در آن شرکت کار کنید. به دلایلی کاملا پذیرفتنی دروغ گویی معنای ضمنی منفی به همراه دارد، اما مهارتی ضروری نیز تلقی می شود و تا جایی که دانش ما قد می دهد،
بعضی از دانشمندان معتقدند زبان ذیل فرایند جفت گیری تکامل یافته است. می توان پدیده ای مشابه را در سایر گونه های زیستی مشاهده کرد. توانایی تولید بعضی صداها و تقلید بعضی دیگر ممکن است باعث جذابیت شما برای جنس مخالف شود. اگرچه درمورد جفت یابی انسان ها این مهارت می تواند همچون شمشیری دولبه عمل کند. این موضوع مرا به یاد نقل قولی از آبراهام لینکلن می اندازد که می گفت: بهتر است ساکت باشید و دیگران تصور کنند احمقید تا اینکه سخن بگویید و همه شک وشبهه ها کنار بروند.