کتاب چشم انداز ستاره

قهرمان، چالش های خود را انتخاب نمی کند. او به درون تاریکی قدم می گذارد، و بعد با چیزی مواجه می شود که پس از آن از راه می رسد.

وقتی جوان هستی، می توانی تصور کنی هر کسی که سن و سال بیشتری دارد، به زندگی اش سر و سامان داده است. به محض این که خودت کنترل را در دست می گیری، متوجه می شوی ما همگی همان کودکان سابق هستیم که بدن هایی مسن تر پوشیده ایم.

منظورم این نیست که اشکالی در انسان ها وجود دارد. به نظرم سرشت شکننده، بی ثبات و غیرمنطقی آن ها خیلی دوست داشتنی است.