کتاب حضور در وضعیت صفر - جلد دوم

در ابتدا می توانیم از روح الهی که ذات وجودی ما را می شناسد درخواست کنیم که تمام افکار و خاطراتی را که در این لحظه سد راه مان می شوند، شفا ببخشد. مورنا سیمئونا در اشتباه بودم! سخت در اشتباه بودم! وقتی نوشتن کتاب « محدودیت صفر » را به پایان رساندم انتظار داشتم جهان از من سپاسگزار باشد. می دانستم که این کتاب مایه ی الهام بود، می دانستم که معجزه وار بود و باید با نگارش آن، این راز را بازگو می کردم. فکرش را هم نمی کردم که عده ای از آن بدشان بیاید، و همین طور از من. ولی دکتر هولن خوب می دانست. وقتی به او گفتم که کتاب مان تکمیل شد گفت: « وقتی بیرون بیاید افراد رفتارهای بدی از خودشان نشان خواهند داد » . متوجه منظورش نمی شدم. اما او از من داناتر بود، در لحظه زندگی می کرد، آینده را می دید. کل ماجرا در برابر دیدگانش چون کتابی گشوده بود، و من چه؟ گمشده ای در تاریکی ابهام. و وقتی آفتاب از پشت ابر بیرون آمد، نور آن چشمانم را آزرد. به دو دلیل تصمیم گرفتم این کتاب ( که تکمیل کننده ی کتاب قبلی است ) را بنویسم. در وهله ی اول برای اینکه پیام محدودیت صفر و اتفاقی را که افتاده بود بیشتر باز کنم و شرح دهم. دوم برای اینکه روش های پیشرفته تری از هواوپونوپونوی اصیل را با شما درمیان بگذارم. من نظر دکتر هولن را در مورد تصمیمم جویا شدم. تمایلی نشان نداد چرا که بزرگان هواوپونوپونو، او را به خاطر آشکار کردن اسرارشان سرزنش کرده بودند و او نمی خواست این اتفاق دوباره بیفتد. او می تواند با پاک کردن، دنیا را تغییر بدهد اما من می خواستم ریشه وریشه و پایه را از بین ببرم. هنوز می خواستم دنیا هرچه بیشتر در مورد این روش حیرت انگیز بداند. پس تصمیم گرفتم این بار این کتاب را تنها و بدون کمک او بنویسم.