مرد تنها در حالتی می تواند مدعی عشق و علاقه به زنش شود و درنتیجه، از موهبت عشق واقعی برخوردار شود که بدون تنگ نظری نیازهای واقعی زنش را بشناسد و تا حد امکان نیز برای برآورده کردن این خواسته ها گام بردارد، زیرا تنها به این شکل می توان عشق و دلبستگی را به زنان ثابت کرد. براساس تجربه ی حرفه ای و شخصی ام، زنان تنها از این راه علاقه و دلبستگی همسران خود را ارزیابی می کنند. درواقع، داوری زنان نیز مانند مردان براساس نیازهای آنان است. برای مثال، همان طور که برخی مردان سردمزاجی و گریز از نزدیکی را در همسرانشان حمل بر فقدان عشق و علاقه ی وی می کنند، عدم برآورده شدن نیازهای زنان نیز چنین احساس و باوری را در زن تقویت می کند. برای این که از گزند و پیامدهای این ابهام دور باشید، تنها راه این است که اول، به درستی خواسته های زن را بشناسید و دوم، صادقانه در پی برآورده کردن این خواسته ها و نیازها برآیید، زیرا زنان پذیرش خود و آرامش روانی را از طریق مهم تلقی شدن کسب می کنند.