کتاب بیاد شیراز

مجموعه حاضر یادی از شیراز قدیم است، شیراز دوران کودکی، روزهای قبل و رفتن به دارالسلام، خرید آبدزدک و برق زدن خزوک های طلایی زیر نور آفتاب، و برگشتن به خانه سر ظهر از کوچه پس کوچه هایی که بوی خوروش سبزی از خانه های آنها به مشام می رسید، روزهای تولد صاحب الزمان و گذاشتن توپ تخم مرغی روی فواره حوض جلو غرفه های مغازه ها، روزگار فیلم های وسترن و فانتوماس، بعدازظهرهای داغ تابستان و سانس دو فیلمه و نون دو پیازه آلوی جلوسینماها، و عصرها وقتی منگ از کوچه پشت سینما مترو خارج می شدی، بوی عجیبی به مشامت میخورد. باغ وحش سیروس قهرمانی و عصرهای جمعه و خرس بیچاره ای که درقفسی بود که نه می توانست دور بزند و نه راه برود و فقط مجال تلوتلو خوردن داشت، صحراهای کاهویی خیابان باغشاه و کش رفتن آنها در حین قدم زدن بسوی خونه عمه، خیابانهای خلوت و تک و توک ماشینهای درحال گذر، خیابان وصال و خیام و عیدها و گل اشرفی هایی که دسته دسته روی سرما می ریختند، حمام شاپوری، چای شیرین اوستای حمام و هوای سردی که وقتی از درحمام خارج میشدیم به سروصورتمان می خورد، رفتن دوشنبه ها به آستانه سید علاء الدین حسین و بعد خوردن آش کارده، عید و گربه نوروزی و پری که لای کتاب می گذاشتیم و بچه ها بهش شکر می دادن ( چون فکر می کردیم زنده است ! ) باغ رفتن تابستونها همراه پدر و بعداز ظهرها هم آب تنی بالنگ توی جوب آب، نترس ها هم می رفتند تو تنوره آسیاب، آسیایی که بوی کنار همه فضایش را پر کرده بود و زمستانها رفتن به باباکوهی و موقع ناهار و سیب زمینی های درسته توی دیگ غذا، پپسی کوچک و کرایه نفری ۵ ریال بستنی بندی سه راه احمدی و قسمت زنانه که با مادر می رفتیم و زنگ می زدیم تا بستنی بیاورد، کیهان بچه ها و عباس یمینی شریف و خلبان بی باک، روزهای سینه زنی و حرکت اسبی شبیه ذوالجناح و بابام که توی باغچه کنار خیابان می نشست و می گریست ، … این کتاب یادی است از همه آن روزها و خاطراتی که با این عکس ها برای نسل های بعد از ما می ماند که شیراز، چه شیرازی بود.

عکس ها در دو بخش اصلی گردآوری شده اند: مردم، مراسم، شخصیت ها مکان های دیدنی، زندگی، خاطره ها..