کتاب شاه گوش می کند

"شاه گوش می کند" مونولوگی تأمل‌برانگیز و شاعرانه از نویسنده برجسته ایتالیایی، "ایتالو کالوینو" است. این اثر کوتاه اما عمیق، که نخستین بار در سال ۱۹۸۶ منتشر شد، کاوشی در باب قدرت، ادراک و بار سنگین اقتدار است. کالوینو، که به خاطر داستان‌سرایی تخیلی و درون‌مایه‌های فلسفی‌اش شهرت دارد، روایتی می‌آفریند که به همان اندازه که یک تمثیل است، پژوهشی صمیمی در روان آدمی نیز محسوب می‌شود.
داستان کاملا از منظر "پادشاهی" روایت می‌شود که از کاخ خود حکومت می‌کند اما در زندگی‌ای از "هوشیاری منفعل" گرفتار شده است. او نه حرکت می‌کند و نه اقدام، بلکه تنها "گوش می‌دهد'. هر صدایی در کاخش - صدای پای خدمتکاران، زمزمه‌های درباریان، خش‌خش لباس‌ها - به پیامی، هشداری یا نشانه‌ای از خیانت احتمالی تبدیل می‌شود. از طریق این نظارت شنوایی بی‌وقفه، پادشاه دنیایی از سوءظن و هراس می‌سازد، جایی که سکوت، به‌اندازه ضعیف‌ترین نجواها، گویا و هشداردهنده است. با پیشرفت داستان، انزوای پادشاه آشکارتر می‌شود. پارانویای او شدت می‌یابد و هویتش با همان عمل "شنیدن" در هم می‌آمیزد. کاخی که روزگاری نماد عظمت بود، اکنون به زندانی بدل می‌شود که در آن، او هم "حاکم" است و هم "اسیر" - و این در حالی است که خواننده را به این پرسش وامی‌دارد که آیا ترس‌های او واقعی‌اند یا صرفا بازتاب اضطراب‌های درونی خودش.
"شاه گوش می کند" به بررسی "ماهیت قدرت' و عوارض روانی آن می‌پردازد. حکومت منفعل پادشاه، که کاملا بر "ادراک" و نه "کنش" بنا شده است، "انزوای اقتدار" و شکنندگی کنترل را آشکار می‌سازد. این اثر همچنین به "محدودیت‌های دانش" اشاره دارد - وقتی اطلاعات تنها از دریچه "هراس" و "حدس و گمان" فیلتر می‌شوند، چقدر از حقیقت را می‌توان دریافت؟ کالوینو همچنین به نقش "صدا" به‌عنوان هم "منبع آگاهی" و هم "وسیله‌ای برای اسارت" می‌پردازد. دنیای پادشاه کاملا از طریق آنچه می‌شنود شکل می‌گیرد و مرز میان واقعیت و پارانویا، شناخت و توهم را محو می‌سازد.
"یک پادشاه گوش می‌دهد" تأملی مسحورکننده و فلسفی درباره "رهبری، انزوا" و بار سنگین "حضور دائمی" است. کالوینو با نثری شاعرانه و فضایی روان‌شناختی عمیق، مراقبه‌ای جاودانه درباره خطرات حکومت مبتنی بر "ترس" و "ادراک گزینشی" خلق می‌کند. این مونولوگ، در عین حال که صمیمی و فردی است، بازتابی از دغدغه‌های جهانی نیز هست و خوانندگان را به پرسش درباره "ماهیت قدرت" و نیروهای ناپیدایی که درک ما از واقعیت را شکل می‌دهند، فرامی‌خواند.